Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Εθισμός

Καμιά φορά αδυνατώ να καταλάβω... Γιατί κάποιοι ακολουθούν τον δρόμο του εθισμού? Και αν είναι κάτι που δεν το θέλουν γιατί δεν προσπαθούν να το σταματήσουν? Με την προσπάθεια έρχονται αποτελέσματα τις περισσότερες φορές... Αλλά όταν δεν προσπαθείς σημαίνει οτι συμβιβάζεσαι...

Μιλάω για εθισμό σε ουσίες και όχι σε καταστάσεις... Συνεχίζεις να κάνεις κάτι ενώ ξερεις οτι σε καταστρέφει! Και σ'αρέσει κιόλας... Δε σκέφτεσαι πως τη ζωή σου θα μπορείς να την χαρείς λιγάκι περισσότερο και λιγάκι καλύτερα? Χωρίς προβλήματα υγείας... Ίσως θα έπρεπε να το σκεφτείς τώρα που είναι νωρίς και όχι τότε που θα χρειάζεσαι κάποιες ανάσες ακόμα...
Δεν θα σου χαριστεί! Θα σε κάψει! Όπως το τσιγάρο που καις εσύ χωρίς να το καταλαβαίνεις.. "Για να περάσει η ώρα" λες. Ή "Άσε με τώρα, έχω νεύρα/νταλκά/κέφια/στεναχώρια". Λες και αυτό θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα... Όχι! Δεν θα σε κάνει! Θα σε κάνει χειρότερα... σε βάθος χρόνου βέβαια για να μην το καταλάβεις και έτσι να μην τους στερήσεις την δουλειά και την υπέροχη ζωή απο τα δικά σου χρήματα.
Τα σκας κανονικά σε μεγαλοεπιχηρήσεις, κερδοσκόπους, λαμόγια, βαποράκια... Αυτοί είναι ο χάρος... Ζούνε με το να σε ποτίζουν θάνατο, αρρώστιες και κατάντια.
Γιατί ο εθισμός, για 'μένα, είναι κατάντια. Είτε έιναι αλκοολ, είτε νικοτίνη, είτε ηρωίνη... Είναι πράγματα που σε εμποδίζουν να είσαι ο εαυτός σου. Γίνεσαι κάποιος άλλος. Καθοδηγούμενος απο τις ουσίες.
Καταστρέφεις οικογενειες, περιουσίες, φτάνεις στον εξευτελισμό για να βρείς τη δόση σου. Ακόμα και στην παρανομία.
Πες όχι. Μια εμπειρία λιγότερη, πολλά χρονάκια καλύτερα.

Καλύτερα να μην μιλήσω για φιλευσπλαχνία ε? Δε νοιάζεσαι οτι αυτό που κάνεις μπορεί, εκτός απο 'σένα, να κάνει κακό και στους γύρω σου. Μπορεί να είναι και άτομα που αγαπάς. Τους δείχνεις έτσι έμπρακτα την αγάπη σου ε? Με το να τους κερνας λιγάκι καρκίνο.... Τι θέλεις? Στατιστικά στοιχεία? Ως παθητικός καπνιστής έχω 15% πιθανότητες να εμφανίσω ασθένειες που σχετίζονται με το κάπνισμα και 20-30% να πάθω καρκίνο του πνεύμονα. Μόνο με το να είμαι σε χώρο που εισπνέω τον καπνό του τσιγάρου. Αν εσένα δεν σε ενδιαφέρει η υγεία μου, εμένα να ξέρεις πως με ενδιαφέρει πάρα πολύ.
Αλήθεια, δεν το 'χεις σκεφτεί ποτέ πως μπορεί να είσαι εσύ υπέυθυνος για κάποιον μη-κανιστή που πεθαίνει απο καρκίνο, ε?
Δεν έχεις σκεφτεί ποτε πως όταν πιείς και οδηγήσεις μπορεί απο λάθος σου να σκοτώσεις μια οικογένεια, ε?
Αν δε σε νοιάζει ο εαυτούλης σου -που αυτό είναι το θέμα, ότι σε νοιάζει μόνο αυτός- σκέψου τους άλλους που θέλουν να ζήσουν!!

Μόνο και μόνο η σκέψη του ότι κάνεις κάτι το οποίο δεν μπορείς να ελεγξεις και να το σταματήσεις δεν σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα? Κάνε κάτι λοιπόν γι'αυτό...
Κόψε το γαμημένο το τσιγάρο! Απεξαρτήσου απ' τα ναρκωτικά και μην το σκέφτεσαι καν να τα αρχίσεις για την εμπειρία! Περιόρισε το αλκοολ και κοψτο εντελώς όταν οδηγείς!

Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Αναμνήσεις/Memories

Τις έχεις κρατημένες σε όμορφα κουτάκια τακτοποιημένα στο συρτάρι σου. Άλλες που δεν χωράν τις εχεις χύμα, αλλά τις προσέχεις πολύ. Που και που ανοίγεις τα κουτιά και αναπολείς... Σκέφτεσαι πως θα είναι να τις δεις μετά απο πολλά χρόνια. Θα συγκινηθείς σίγουρα. Σκέφτεσαι ακόμα πως θα είναι να τις χάσεις. Τότε θα στεναχωρηθείς... Δε θέλεις ποτέ να τις αποχωριστείς!

Και δεν είναι μόνο οι χειροπιαστές αναμνήσεις. Είναι και αυτές που σου μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό. Καταστάσεις που δε θα ξεχάσεις όσα χρόνια και ας περάσουν, ότι και να προηγηθεί!
Όπως εκείνο το καλοκαίρι. Που ισχυρίζομαι οτι άλλαξε τη ζωή μου!
Οι τρέλες της ηλικίας που γελάς ξανά και ξανά όταν τις σχολιάζεις απο το βλέμα του έφηβου πια.
Οι πρώτες εκδρομές και εξορμήσεις.
Εκείνη η Καθαρά Δευτέρα...
Κάθε μια στιγμή που πέρασες καλά και αυτές είναι πολλές!!

Φωτογραφίες? Άπειρες!
Εισητήρια τρένων, λεωφορείων, αεροπλάνων.
Αποκόμματα εισητηρίων απο συναυλίες.
Μια χειροποίητη ονειροπαγίδα και μια επισης χειροποίητη φωτογραφική μηχανή!
Ταμπελάκι για συνάντηση μετα απο χρόνια με τους συμμαθητές.
Διάφορες βλακείες δηλαδη... Βλακείες όμως που για σένα εχουν σημασία...