Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

Χανς Κρίστιεν Άντερσεν - Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα

Μια φορά και έναν καιρό, ζούσε σε μια μακρινή χώρα ένας βασιλιάς που το μόνο που σκεφτόταν ήταν τα ρούχα του. Σπαταλούσε τα χρήματα της χώρας για να αγοράζει ολοένα και περισσότερα ρούχα. Είχε μια φορεσιά για κάθε ώρα της μέρας και οι ράφτες του παλατιού δούλευαν ασταμάτητα ράβοντας συνέχεια καινούργια ρούχα.
Η φήμη του αυτοκράτορα και η αδυναμία του για τα ρούχα έφτασαν στα αυτιά δυο απατεώνων που αποφάσισαν να τον ξεγελάσουν και εκμεταλλευτούν την ματαιοδοξία του.

Μια μέρα λοιπόν εμφανίστηκαν στο παλάτι και ζήτησαν ακρόαση από τον βασιλιά.
«Καλησπέρα σου αυτοκράτορα μου, είμαστε δυο ξακουστοί ράφτες! Υφαίνουμε τα πιο όμορφα ρούχα που έχει δει ποτέ άνθρωπος. Είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να υφάνουμε ένα ύφασμα που όμοιο του δεν έχεις ξαναδεί.. Όχι μόνο είναι το πιο λεπτό και το πιο ανάλαφρο του κοσμου, μα είναι και μαγικό...είναι αόρατο για τους κουτούς και για αυτούς που είναι ανάξιοι για τη θέση τους»
«Χμ, σκέφτηκε ο αυτοκράτορας, αυτά τα ρούχα είναι ότι πρέπει για μένα. Αν τα φοράω θα μπορέσω να ανακαλύψω ποιος είναι άξιος για τη θέση του και ποιος όχι, ποιος είναι σοφός και ποιος κουτός..» Έτσι έδωσε στους δυο ράφτες ένα πουγκί με χρυσαφί και τη διαταγή να αρχίσουν αμέσως να υφαίνουν το μαγικό ύφασμα.

Την επόμενη κιόλας μέρα εργάτες έστησαν δυο αργαλειούς και οι δυο κατεργάρηδες ξεκίνησαν τη δουλειά. Κάθε μέρα που περνούσε ζητούσαν όλο και περισσότερα χρήματα από τον αυτοκράτορα δήθεν για να αγοράσουν χρυσές κλωστές και μετάξι.. Ο αυτοκράτορας που περίμενε πως και πως τα καινούργια του ρούχα δεν δίσταζε καθόλου και τους έδινε κάθε μέρα όλο και περισσότερο χρυσάφι. Ο καιρός περνούσε και αυτοί όλη μέρα κι όλη νύχτα ήτανε στους δυο αργαλειούς που όμως έμοιαζαν αδειανοί. Όλοι στη πόλη ήξεραν πια για το μαγικό ύφασμα και ανυπομονούσαν να δουν τον βασιλιά με τα καινούργια του ρούχα.

«Θα θελα να ξέρω πως τα πάνε αυτοί οι δύο με το μαγικό ύφασμα» σκέφτηκε, αλλά έπειτα θυμήθηκε πως όποιοι ήταν ανάξιοι για τις θέσεις τους δεν μπορούσαν να δουν το ύφασμα.
Θεώρησε λοιπόν πως ήταν καλύτερα να μην διακινδύνευε ο ίδιος τη φήμη του. Καλύτερα να στείλω τον υπουργό στη θέση μου. Eίναι σοφός και έμπιστος! Έτσι ο υπουργός πήγε στο δωμάτιο όπου είδε τους δυο ραφτάδες να δουλεύουν μπροστά από δυο άδειους αργαλειούς.

«Ω θεέ μου!» σκέφτηκε καθώς προσπαθούσε να καθαρίσει τα γυαλιά του, «Δεν βλέπω τίποτα. Είμαι λοιπόν βλάκας και ανάξιος για τη θέση μου;» Ο υπουργός πλησίασε τους δυο κατεργάρηδες που καμώθηκαν πως δήθεν του έδειχναν το ύφασμα. «Κοιτάτε χρώμα, κοιτάξτε σχέδιο, μα πείτε μας έχετε ξαναδεί τέτοιο όμορφο ύφασμα ξανά;»

Ο υπουργός δεν μπορούσε να δει τίποτα ,γιατί δεν υπήρχε τίποτα να δει, αλλά φοβήθηκε πως όλοι θα καταλάβαιναν πως ήταν βλάκας και άχρηστος. Έτσι καμώθηκε πως το κοιτά και απάντησε.. Ω μα τι όμορφο, είναι πραγματικά υπέροχο! Τι σχέδια, τι χρώματα! Είμαι σίγουρος ότι ο βασιλιάς θα μείνει πολύ ικανοποιημένος.. Άρχισαν τότε, με κάθε λεπτομέρεια, να του εξηγούν τα δήθεν σχέδια και χρώματα του ανυπάρκτου υφάσματος. Ο υπουργός άκουγε με πολύ προσοχή ώστε να μπορεί μετά περιγράψει στον βασιλιά αυτό που δεν είχε ποτέ δει.
Έπειτα ζήτησαν από τον υπουργό κι αλλά χρήματα για να προχωρήσουν στο ράψιμο της φορεσιάς, και εκείνος δεν μπόρεσε να τους αρνηθεί.. Και φυσικά το χρυσάφι πήγε όλο στις τσέπες των δυο απατεώνων...

Ο βασιλιάς έστειλε έπειτα τον αρχιστράτηγο του για να επιθεωρήσει τη δουλεία των δυο ραφτάδων. Όμως κι αυτός όπως ο υπουργός δεν μπόρεσε να δει τίποτα. Επειδή όμως δεν ήθελε να νομίζουν πως είναι ανόητος ή ανίκανος, δεν είπε τίποτα παρά μόνο προσποιήθηκε πως θαύμαζε το ύφασμα και στο βασιλιά είπε πως ήταν υπέροχο.
«Θα πάω να το δω ο ίδιος!» Είπε ο βασιλιάς. Αλλωστε πρέπει να μου πάρουν τα μέτρα για τη φορεσιά.
Πήγε λοιπόν μαζί με τον υπουργό και τον αρχιστράτηγο να δει το περίφημο ύφασμα..

«Υπέροχο, τι χρώμα!» είπε ο αρχιστράτηγος!
«Θεσπέσιο, τι σχέδιο!» είπε ο υπουργός.
Ο βασιλιάς τρομοκρατήθηκε. Είναι δυνατόν; αναρωτήθηκε, Δεν βλέπω τίποτα απολύτως!
«Το ύφασμα είναι θαυμάσιο» είπε μονομιάς, καθώς φοβήθηκε πως οι άλλοι μπορεί να καταλάβαιναν ότι δεν έβλεπε τίποτα. «Να μου πάρετε αμέσως μέτρα για την φορεσιά, θέλω να είναι έτοιμη μέχρι την μεγάλη παρέλαση σε 3 μέρες.»
Οι δυο κατεργάρηδες πήραν αμέσως τα μέτρα του βασιλιά και υποσχέθηκαν να δουλεύουν νύχτα και μέρα χωρίς σταμάτημα μέχρι να τελειώσουν τη φορεσιά.

Έκοβαν τον αέρα με μεγάλα ψαλιδιά και έραβαν με βελόνες δίχως κλώστη ώσπου..... «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα είναι έτοιμα!!»
Ο βασιλιάς μπήκε στο δωμάτιο συνοδευόμενος από τους αυλικούς του. Οι δυο κατεργάρηδες σήκωσαν τα χέρια στον αέρα σαν κάτι να κρατούσαν και του παρουσίασαν τα ρούχα.
«Αυτό είναι το παντελόνι, αυτό είναι το παλτό, και αυτός ο μανδύας σας μεγαλειότατε. Ανάλαφρα σαν πούπουλο, ούτε καν θα τα νιώθετε όταν τα φοράτε..»
«Θα ήθελε η μεγαλειότητα σας να δοκιμάσει τη καινούργια φορεσιά;» ρώτησε ο ένας και υποκλίθηκε.
«Θα μας επιτρέψετε να σας βοηθήσουμε να ντυθείτε, εδώ σ' αυτόν τον καθρέφτη.»
Ο βασιλιάς έβγαλε τα ρούχα του και οι δυο κατεργάρηδες άρχισαν να τον ντύνουν με τα αόρατα ρούχα. Προσποιήθηκαν ότι έστρωναν τα μανίκια και πώς κούμπωναν το σακάκι.

«Μα τι ταιριαστά τα ρούχα! Τα χρώματα είναι υπέροχα!» Αναφώνησαν ο αρχιστράτηγος και ο υπουργός μαζί.

Ο αυτοκράτορας κοιτούσε και ξανακοιτούσε τον καθρέφτη αλλά δεν έβλεπε τίποτα και φοβήθηκε μην τον περάσουν για χαζό. «Τα καινούργια μου ρούχα είναι θαυμάσια, τι όμορφα που μου ταιριάζουν, τι καλοραμμένα, και το ύφασμα ανάλαφρο σαν πούπουλο! Σας απονέμω τον παράσημο του Αρχιράφτη και σας δίνω για αμοιβή δυο πουγκιά χρυσάφι ακόμα..»
Σας ευχαριστούμε μεγαλειότατε, υποκλίθηκαν οι δυο ραφτάδες και από τότε...μην τους είδατε! Ο αυτοκράτορας φορώντας την καινούργια του φορεσιά ξεκίνησε για τη μεγάλη παρέλαση.

Ο κόσμος είχε μαζευτεί στους δρόμους και περίμενε να δει τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα και το μαγικό ύφασμα που ξεχώριζε τους έξυπνους από τους κουτούς. Οι θαλαμηπόλοι προσποιήθηκαν ότι κρατούσαν το μανδύα γιατί δεν ήθελαν να καταλάβει κανείς ότι δεν έβλεπαν τίποτα! Η παρέλαση άρχισε και όλοι όσοι την παρακολουθούσαν φώναζαν δυνατά,από φόβο μην τους περάσουν για κουτούς: «Τι κομψά που είναι τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα!! Τι ταιριαστά! Τι ωραίος μανδύας!»
Κανείς δεν τολμούσε να ομολογήσει πως δεν έβλεπε τίποτα γιατί αυτό θα σήμαινε είτε ότι ήταν ανόητος είτε άχρηστος για τη θέση του.

«Μα ο αυτοκράτορας δεν φοράει τίποτα! Είναι γυμνός!»
Ένα μουρμουρητό απλώθηκε στην ομήγυρη που σύντομα συνοδεύτηκε από φωνές και γέλια.
«Το παιδί έχει δίκιο! Ο αυτοκράτορας είναι γυμνός! Είναι γυμνός!»

Ο βασιλιάς κατάλαβε πως το πλήθος είχε δίκιο. Οι δυο ραφτάδες τον είχαν ξεγελάσει. Δεν τόλμησε όμως να το παραδεχτεί. Σήκωσε το κεφάλι ψηλά και συνέχισε την παρέλαση μέχρι που κατακόκκινος από ντροπή και θυμό έφτασε στο παλάτι.

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Transparent Lilies

Σίγουρα το χεις πάθει και 'συ.. Προσπαθείς να σκεφτείς μα το μυαλό σου θολό. Τριγυρίζουν σκέψεις.. Επικρατεί αναρχία! Είναι στο χέρι σου να το ελέγξεις! Δεν είναι απ' το ποτό. Πίνεις μια απλή ζεστή σοκολάτα. Ναι, απ' αυτή με την γεύση βανίλιας που ποτέ δεν κατάλαβες.
Και δεν βρίσκεις κάποιο νόημα αλλά συνεχίζεις να γράφεις.. Έχεις αλλάξει. Παλιά σε χαρτί. Σε διαφημιστικό τετράδιο ίσως. Μετά σε όμορφο μπλοκάκι. Τώρα στον υπολογιστή σου. Σ' ένα άχρωμο άσπρο ηλεκτρονικό φυλλο.

Συνεχίζεις...
Κάποιος θα σ' έλεγε τρελό..
-Μονολογείς!
-Όχι, γράφω..
-...

Κάποιος άλλος συναισθηματικό..
-Είναι πολύ ωραία αυτά που γράφεις.
-Ναι ε? Καλή φάση..

Ίσως ένας άλλος να το βρισκε χαζό. Μαζί κι εσένα.
-Μου φαίνεται ηλίθιο το να γράφεις σε blog. Εσένα?
-Χμμ.. Ε.. Σοβαρά?
-Ναι, πάρα πολυ!

-Το θέμα είναι οτι ποτέ δε μ' ένοιαζαν οι χαρακτηρισμοι που μου διναν.. Γιαυτό και γω απέφευγα να χαρακτηρίζω πράματα, άτομα, καταστάσεις. Σκέψου το! Μπορεί αυτό που για τον συνομιλητή σου φαντάζει σπουδαίο ή όμορφο σε σένα να είναι εντελώς ασήμαντο και κακόγουστο.
-Ναι αλλα να μη λες τη γνώμη σου δεν είναι χειρότερο?
-Μπά.. δε πιστεύω.. Πρέπει να πρόσεχεις τα λόγια σου! Να σκεφτείς πριν μιλήσεις! Δεν είναι πάντα ωραίο πραμα ο αυθορμητισμός. Μπορεί να πληγώσεις τον άλλον. Δε χρειάζεται η δυστυχία ρε παιδιά. Ποιός απο μας κάνει μια πράξη που να χαροποιεί τον συνάνθρωπο του?
-Χμμ.. Ε, όλο και κάποιος...
-Εσύ?
-...

"Κάποτε θα 'ρθει η στιγμή που θα πάρουν όλα ένα νόημα βαθύ"

-Αλήθεια, όλα αυτά που κάνεις πιστεύεις οτι έχουν νόημα?
-Τι εννοείς?
-Λέω.. Όλοι λέμε οτι δεν έχουν νόημα οι πράξεις μας αλλά δεν παραδεχόμαστε οτι ζούμε μια ζωή χωρίς νόημα.
-Αλήθεια τί είναι η ζωή? Απο πού ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε?
-Και τί είμαι γώ για να ξέρω? Πωπω σκοτούρες που έχεις βραδυάτικα.... Πάμε για κανα ποτό να ξεσκάσεις.. Ακους εκεί "τί είναι η ζωή?"

"Σπάσε τις πόρτες όλες, τρέξε μακριά!"

Δεν είναι λύση η διαφυγή! Καταλαβέ το! Αντιμετώπισε τους φόβους σου. Τα προβληματά σου. Μην τα αφήνεις να σε στοιχειώσουν!

"Αγάπησε κάτι αληθινό που ν' αξίζει..."

Μου 'χες πει πώς αν βρώ την αγάπη να της πώ πως είναι ένα ψέμα και πως αν είναι τόσο καλή όπως λένε να έρθει αυτή να με βρεί..
Την βρήκα λοιπόν. Και μου είπε πως έχει έρθει.. Σε σένα και σε όλους. Αρκεί να ψάξεις καλά... μέσα σου, μου ψιθύρισε και χάθηκε στην ομίχλη...
Λοιπόν? Έψαξες καλά? ...Σιγουρέψου!

..Η μουσική τελείωσε. Ξέχασες να πιείς τη σοκολάτα σου και κρύωσε τώρα πια. Κι εσύ φεύγεις.
Αντίο!

Υ.Γ.: Υπο τη μουσική "Διάφανα Κρίνα-Και η αγάπη πάλι θα καλεί" όπως επίσης και τα στιχάκια..

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Παρεάκι...

Ναι, οπως παλιά. • Σε άλλα μέρη, με άλλες συνήθειες. • Οι ίδιοι. • Ένα ξεχασμένο μαγαζάκι κρυμμένο καλά σε μιά βρώμικη στοά • Με λιγοστό κόσμο • Με 5 ποτήρια γεμάτα στο τραπέζι μας • Είχε περάσει καιρός • Αλλά όλα έμοιαζαν σαν να μην είχε περάσει ουτε μια στιγμή • Ένας φίλος που ήρθε απο μακρυά • Και θα ξαναφύγει • Ένας άλλος που δεν τον βλέπεις συχνά • Το ομορφότερο παρεάκι • "Η καλύτερη βραδιά της ζωής μου" φωνάζει συνέχεια • "Το καλοκαίρι που άλλαξε τη ζωή μας!" λέω εγώ. • Και μετά το πάρτυ. • "Αυτό μας κατέστρεψε" μου λέει. • Δε συμφωνώ όμως. • Είχαν προηγηθεί κάποιες μπύρες στο σοκάκι της Πρ. Κορομηλά • Και κάτι εκδρομές στο Χορτιάτη • Όμορφα πράματα να θυμάσαι • Να τα λες • ...Ξανά και ξανά • Να μην σε κουράζουν ποτέ • Να γελάς • Και να τα λησμονείς • Δε θα τα ξεχάσεις ποτέ • Δεν ξεχνιούνται! • Κι ας έχεις αλλάξει • Κι αν όλα γύρω σου έχουν αλλάξει • Ορκίζεσαι να μην αλλάξεις • Και να μην τους χάσεις • Και πίνεις ξανά • Πρόποση! • Πάνω κάτω τα ίδια λόγια • Πράγματα που ζήσαμε • Και άλλα πολλά που θα ζήσουμε • Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά η Μοίρα • Πιστεύεις στη μοίρα; • Στο πεπρωμένο; • Πέρασε η ώρα • Διαλυόμαστε • Δεν ανανεώνουμε το ραντεβού • Δεν τελείωσαν όμως τα όμορφα πράματα • Δε θα τελειώσουν ποτέ • ..Μακάρι!

Για εσάς! (ξέρετε ποιοί είστε),
Μόχα - 21/11/2008

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Recycle Love!

Aνακυκλώστε την αγάπη γιατί την χρειαζόμαστε όλοι μας. Ο κόσμος μας είναι γεμάτος με μίσος. Η αγάπη μόνο επουλώνει πληγές, χαρίζει δύναμη και δίνει χαρά σε 'μας τους ανθρώπους! Αγαπήστε λοιπόν και αν δε πάει άλλο μην πετάξετε την αγάπη σας στα σκυλιά. Ανακυκλώστε την! Χαρίστε την αγάπη σας σε κάποιον άλλον... Σε κάποιον σύντροφο, φίλο, ακόμη και άγνωστο. Όλοι την χρειαζόμαστε. Και αυτοί που το παραδέχονται και αυτοί που δεν το παραδέχονται.

Ανακυκλώστε λοιπόν...

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Μπαγάσας

'Ησουν πολύ μπαγάσας. Και έφυγες νωρίς. Άδικα. Αντίο κύριε..

Ο φιλαράκος σου στο τελευταίο θρανίο...




"Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω"

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

Ψηφοφορία ΧΙΙ

Μετά απο αρκετό διάστημα επέστρεψα στις αναρτήσεις και με αυτή την 100ή ανάρτηση θα ανακοινώσω τα αποτελέσματα της 12ης ψηφοφορίας του Mushroom's World!
Ελπίζω να μην υπάρξει άλλο τέτοιο κενό αλλα συγχρόνως είμαι σίγουρος οτι θα υπάρξει.....

Ας δούμε τα αποτελέσματα. Στην ερώτηση πώς πίνετε τον καφέ σας απαντήσατε οι 13 απο σας (56%) οτι τον πίνετε Μέτριο. Οι 7 απο σας (30%) μαζί και με μένα σ' αυτή τη κατηγορία οτι δεν πίνετε καφέ, ενώ 2 (8%) και 1 (4%) τον πίνουν σκέτο και γλυκό αντίστοιχα..

Τα λέμε! Φιλάκια!

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Ότι έδωσα έχω πάρει και 'γω

Η ζωή μου κυλάει υπέροχα. Συνεχίζω μ' έναν στόχο και κλείνω τα αυτιά μου σε κακοπροαίρετους. Τώρα όμως νιώθω μια αφόρητη πλήξη. Σκοτώνω τον χρόνο μου με διάφορους τρόπους. Το πιο παράξενο είναι οτι δεν τους εγκρίνω κιόλας.. Τελείωσα το βιβλίο που διάβαζα καιρό και ενθουσιάστηκα μάλιστα αλλα τώρα πιάνω τον εαυτό μου πολλές φορές μπροστά στη TV και μάλιστα χωρίς να παρακολουθώ. Αυτό κατάλαβα τελευταία.. Δεν είμαι δημιουργικό άτομο τελικά.. Έχω τόσο ελεύθερο χρόνο και δεν ξέρω πως να τον αξιοποιήσω. Σαπίζω!

Εκτός απο την πλήξη αρχίζουν να με πνίγουν οι τοίχοι.. Όχι. Δεν είμαι τέτοιο άτομο. Να κλείνομαι σπίτι ή να κοιμάμαι συνέχεια. Η ζωή για μένα πιστεύω πως είναι εκεί έξω!
Θέλω να βγώ. Κ να μην με νοιάζει πως θα είμαι και που θα πάω, και τι θα κάνω και πότε θα γυρίσω.. Έτσι θα το απολαύσω! Να βγώ και να έχει ήλιο. Αλλά και κρύο. Τσουχτερό μάλιστα!
Να βγώ και να αντικρύσω τον Διαμαντένιο Ουρανό. Να σιγοτραγουδάω στιχάκια... Να είμαι πάνω στο ποδήλατο μου ή να περπατάω στην άκρη του πεζοδρομίου ή να είμαι στριμωγμένος μέσα σ' ένα λεφορείο...

Να βγώ και να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου. Να την δω να ανοίγεται μπροστά μου και όχι να κλείνει, κλείνοντάς με και μένα μέσα. Να στέκομαι μακριά απ' όλα αυτά που μου στερούν τη ζωή και να πηγαίνω προς αυτά που μου τη χαρίζουν και που μου την κάνουν ομορφότερη. Και αυτά είναι πολλα. Εγώ δεν έχω βρεί σχεδόν τίποτα. Άνθρωποι, μέρη και καταστάσεις που σε κάνουν να νιώθεις ξεχωριστός. Φίλοι που σ' αγαπάνε και πιστεύουν σε σένα. Που ότι κα να συμβεί θα ναι δίπλα σου! Ναι. Γιατί όταν δίνεις, παίρνεις κιόλας...

Και μέτα έρχονται όλες οι υποχρεώσεις. Δεν τις θέλεις και όμως χωρίς αυτές δεν κυλάει η ζωή σου... Να μην ξεχάσεις να διαβάσεις, να συμαζέψεις το σπίτι, να κατέβεις για δουλειές πρωί καθημερινής στο κέντρο, να ξυπνήσεις και να τρέχεις απο δω και απο 'κεί για χαρτιά (γραφειοκρατικά). Εγώ κρατάω ένα. ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ΝΑ ΖΩ!!
Και προτείνω και το ίδιο και για σας. Να ζήσετε όπως εσείς θέλετε. Να μην δηλωνετε εύκολα παραίτηση. Παλέψτε το!

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Evrywhere I look I see your eyes...

"With no loving in our souls and no money in our coats,
You cant say were satisfied"

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

Ρε φίλε...

... αφού βλέπεις τη μεγάλη λακούβα γεμάτη με λασπόνερα, βλέπεις και μένα που είμαι ακριβώς δίπλα σου. Γιατί ρε γαμώτο δεν πας λίγο πιο αριστερά να την αποφύγεις ή να κόψεις λιγάκι ταχύτητα για να μην με πιτσιλίσεις και αντί γι' αυτά τρέχεις παραπάνω?
Να πω οτι σού κανα και τίποτα...

Όχι, εγώ δεν έφταιξα σε τίποτα. Η ηλιθιότητα σου φταίει!!!
Κάτι τέτοιοι μ...... σου χαλάν την διάθεση..

Κατα τ' άλλα η ποδηλατοπορεία στη πόλη της Θεσ/νίκης πήγε πολύ καλά! Δυανύσαμε 10 χλμ. ακριβως όπως τα μέτρησα στο Google Earth και είχε μέτρια συμμετοχή. Θετικό το οτι δεν έβρεξε αλλα πιστεύω πώς πάλι δεν ήρθε κόσμος επειδή φοβήθηκε τη βροχή.
"Δεν είμαστε παπούα, δεν είμαστε ζουλού, είματσε η λύση του κυκλοφοριακού!"

Άυριο οι μετακινίσεις με τον πολυαγαπημένο μου Ο.Α.Σ.Θ. θα είναι δωρεάν..
UPDATE:
ο Ο.Α.Σ.Θ. προσφέρει δωρεάν μετακινήσεις από τις 17.00 μ.μ. της ίδιας ημέρας έως και τις 21.00 μ.μ.

Αυτααα! Εις το επανιδείν!

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

Η κασέτα μου!


Ήταν ένα απόγευμα Παρασκευής και ένα πρωινό Σαββάτου που αποφάσισα να γυρίσω τον χρόνο λιγάκι πίσω και να θυμιθώ τις κασέτες.. Τις αγαπημένες σε όλους κασέτες!
Έτσι έκανα την δικιά μου συλλογή -για τη παρούσα περίοδο- με τα τραγούδια και τα συγκροτήματα γενικότερα που ακούγονται αυτόν τον καιρό... Μπορεί να το συνεχίσω και να φτιάχνω κάθε μήνα π.χ. ή όποτε μου τη "βαρέσει"! Δε ξέρω.. Θα δείξει.

Πάρτε τώρα την πρώτη κασετούλα και πείτε μου γνώμες για τα τραγούδια και για την ιδεα... (κλικ πάνω στις φωτος για μεγέθυνση)

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Ρολόγι


Το καινούριο μου ρολόι για το δωμάτιο!

Κρύο? Μ' αρέσει!

Ναι! Μ' αρέσει πάρα πολύ το κρύο. Και ο χειμώνας.. Ε, βαρεθήκαμε πια με τις ζέστες.
Τρελάθηκα χθές με τον καιρό που έκανε εδώ, στη Θεσ/νίκη! Κρύο που δεν το περίμενες.. Μετά απο πολλές βροχές... Τέλειο τοπίο. Ο κατάληλος καιρός για να μου φτιάξει τη διάθεση..η οποία ομολογουμένως δεν ηταν και πολύ καλή..

Φορεσα λοιπόν τη γκρι ζακέτα μου, επιτέλους μακρύ παντελόνι και βγήκα! Ήταν όλα τέλεια... μου θύμισε τον περσινό χειμώνα, ο οποίος μου φαίνεται σαν χθες. Σαν χθες, όπως και όλο το καλοκαίρι που μας πέρασε.. Πέρισυ λοιπόν που ετοιμαζόμουν σχεδόν κάθε σάββατο για να πάω σε κάποια συναυλία.. Είναι και πολλές τον χειμώνα, και μαζεμένες!!! Ναι, έχω ένα ψιλοκόλλημα με τις συναυλίες.. Μ' αρέσουν πολυ! Ετοιμαζόμουν λοιπόν και έφευγα... Έτσι, όπως έκανα και χθές!
Μου θύμισε ακόμα κάτι κρυα πρωινα του χειμώνα μαζεμένοι όλη η παρέα στην καφετέρια με μια ζεστή σοκολάτα ή ένα τσαι και να μιλάμε ή να παιζουμε για ώρες..
'Η το καλύτερο? Να ετοιμάζομαι να βγω χειμώνα έξω με το ποδήλατο και να φοράω μπουφάν χοντρό, γάντια, κασκόλ, σκουφί για να προφυλαχτώ απ το κρύο και να βγαίνω έξω.. και κάπου εκεί να καταλαβαίνω οτι χιονίζει!!! Δεν ήθελα τίποτα άλλο εκείνη τη στιγμή.. μόνο να συνεχίσω να κάνω πεντάλ και να το απολαύσω στο μέγιστο!!!
Ηταν πολυ φανταστικός ο περσινός χειμώνας και ελπίζω να ναι και ο φετινός το ίδιο καλός!!

Ακόμη μ' αρέσει να κάθομαι μέσα στο κρύο, περιμένοντας κάποιον, ή το λεφορείο και να κοιτάζω τα πρόσωπα των ανθρώπων που περνούν με τα αμάξια τους απο κοντά μου... Να κοιτάζω αυτούς που είναι μέσα και απολαμβάνουν την ζεστη ενώ εγώ, έξω, απολαμβάνω το κρύο.. Παράξενο ε? Ναι, αλλα τρελαίνομαι..

Τρελαίνομαι να κοιτάζω το έρημο τοπίο απέναντι και ο δυνατός αέρας να πέρνει τα πάντα, φυλλα, σκουπίδια και οτιδήποτε υπάρχει..
Να κάθομαι εγώ κάπου, σε κάποια γωνιά για να "κόβει" λιγάκι ο αέρας και συντροφιά με μια μπύρα ή ένα μπουκάλι ούζο να αράζουμε με την παρέα... Κοντά ο ένας στον άλλον για να ζεσταινόμαστε λιγάκι.. Το κρύο μας φερνει κοντά και μας δένει με τους άλλους..

Για μένα κάπως έτσι είναι το κρύο και ο χειμώνας.. ο οποίος δεν ήρθε ακόμη αλλα έγραψα με αφορμή τον χθεσινό και σημέρινο (και μακάρι να συνεχιστεί πολυ ακόμη) καιρό που φάνταζε χειμωνιάτικος.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

Happy Birthday "Mushroom's World"!!!

Πριν 5 μέρες το blog είχε τα γενέθλια του!! Έκλεινε 1 χρόνο λειτουργίας! Γιορτάζουμε τον έναν χρόνο του Mushroom's World και μαζί τις 92 αναρτήσεις που "βαστάει στις πλάτες του".. Γιορτάζουμε και αλλάζουμε όμως κιόλλας.. Το blog έχει απο σήμερα το πρωσωπικό του στυλ με το μανιτάρι στο φόντο! Περιμένω πως και πως τα σχόλια σας!! :-D


Ευχαριστώ εσάς που συνεχίζεται να με διαβάζετε!! Άντε και καλή μας συνέχεια!!

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Ψηφοφορία ΧΙ

Και αφου το θέμα της εντέκατης ψηφοφορίας του Mushroom's World είχε θέμα τις διακοπές και αυτές τελείωσαν πια ας ανακοινώσουμε τα αποτελέσματα αυτής...
Με χαροποίησε ιδιαίτερα το γεγονός οτι σας αρέσουν οι διακοπές στο βουνό (όπως και σε μένα)!!
Έτσι στην πρώτη θέση φιγουράρουν οι διακοπές ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ με 9 ψήφους και ποσοστό 69%. Στην δεύτερη θέση οι διακοπές ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ με 3 μόλις ψήφους (23%) και τέλος ένας αναγνώστης προτιμά τις διακοπές ΣΤΗ ΠΟΛΗ (7%)!

Εμπρός λοιπόν στην αναζήτηση του επόμενου θέματος για ψηφοφορία!!! Ελπίζω να βρω κάτι καλο.. :-)
Θα τα λέμε!!

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Κανάλια TV

Μετά απο πολύ καιρο ξανά εδώ!!!!! Οι διακοπές τελείωσαν. Καλά ηταν!! Ελπίζω και 'σεις να περάσατε τέλεια!!

Το θέμα που θα αναρτήσω σημερα έχει να κάνει με τη σειρά που έχετε αποθηκευμένα τα καναλια στη τηλεόραση σας!!! Το σκέφτόμουν εδω και πολύ καιρο... Όσες συζητησεις και να εχω κάνει, ο καθένας νομίζει οτι η δικιά του σειρά ειναι σωστή..

Γράψτε λοιπόν τη δικιά σας σειρά και βλέπουμε ποια είναι σωστή!!!

Η δικιά μου σειρά:
1. ΕΤ1
2. ΝΕΤ
3. ΕΤ3
4. ΜEGA
5. STAR
6. ANT1
7. ALPHA
8. ALTER
9. SKA'I'

Εγώ έγραψα τα 9 πρώτα και ποιό γνωστά.. Υπάρχουν φυσικά και άλλα τα οποία βαριέμαι να ανοίξω TV και να τα δω για να τα γράψω! Εσείς γράψτε όσα γουστάρετε!!!

Περιμένω τις απαντήσεις σας! Φιλιά!

Κυριακή 27 Ιουλίου 2008

Je deteste - J' adore

Απεχθάνομαι:

Τον ήχο απο σπάσιμο πιάτου ή ποτηριού στο σπίτι.


Την μεγάλη αναμονή για λεωφορείο.


Τις παλιές ελληνικές ταινίες και τις -δήθεν- αστείες ατάκες αυτών.


Τις μύγες όταν κάθονται πάνω μου.


Λατρεύω:

Το καλό παγωτό φράουλα σε κυπελάκι.


Τις βραδυνές βόλτες με το ποδήλατο, παρέα με δροσερό αεράκι.


Να συναντάω γνωστούς που έχω να δω πολλά χρόνια και να τα λέμε για λίγο.




Τα ταξίδια με τραίνο ή πλοίο.

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2008

Robert Miles - Children



Φανταστικό τραγούδι και πολύ όμορφο βίντεο κλιπ... Enjoy!

Σάββατο 19 Ιουλίου 2008

Ψηφοφορία Χ

Μετά απο ένα μεγάλο διάστημα απραγίας λόγω διακοπών (οι οποίες θα συμεχιστουν) επέστρεψα και σας παρουσιάζω τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας με θέμα την λουκανόπιτα!

Οι περισσότεροι απο σας επέλεξαν οτι την λενε λουκανικόπιτα. Το 55% μάλιστα... 19 ψήφοι!
15 απο σας ψηφίσατε πως την λέτε λουκανόπιτα (45%). Δεν μπορέσαμε να νικήσουμε αλλα δε πειράζει... Θα συνεχίσουμε να τη λέμε ΛΟΥΚΑΝΟΠΙΤΑ!!!!!!!!

Vamos!

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008

Teardrop on the fire...

Είσαι σε έναν βάλτο. Θέλεις να βγείς, δεν αντέχεις άλλο. Σε έχει πνίξει... Παλεύεις απεγνωσμένα να βγείς μα ότι και να κάνεις νιώθεις πως είναι ανούσιο. Είσαι πάλι στο ίδιο σημείο. Στο σημείο που νευριάζεις επειδή βρίσκεσαι εκεί χωμένος. Θέλεις να ξεφύγεις απο τη θέση που πασχίζεις να μην είσαι εκεί και όμως είσαι... Ο βάλτος είναι τα προβλήματα της ίδιας σου της ζωής. Τα έμπόδια που πρέπει να ξεπεράσεις. Μη κολλήσεις εκεί. Προχώρα!

Βρίσκεσαι τώρα σε ένα πλοίο. Στη πλώρη του πλοίου. Δε ξέρεις που πας. Δε σε νοιάζει κιολλάς... Ο αέρας σε αναζωογονεί. Γεμίζεις τα πνευμόνια σου κ ονειρεύεσαι. Και πετάς με μιας σε μέρη άγνωστα μα φανταστικά, εύφορα, που σε γεμίζουν χαρά όσο τίποτε άλλο... Το πλοίο αυτό λοιπόν είναι η ελπίδα και η δύναμη που έχεις ώστε να συνεχίσεις να ζείς. Όχι απλά να ζεις αλλά να απολαμβάνεις τη ζωή. Τη ζωή σου. Όπως και να ναι αυτή. Την κάθε της στιγμή, καλή ή κακή. Οι καλές θα μείνουν χαραγμένες, οι κακές θα ξεθωριάσουν και οι περισσότερες θα σβήσουν...

Αρκεί να βρείς αυτή τη δύναμη που κρύβεις μέσα σου... Όλοι μας την έχουμε... Να ξεκολλήσουμε απ' τον βάλτο που μας φέρνει τη μιζέρια. Να βρούμε λοιπόν το πλοίο των ονείρων μας!

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008

Regret

-Daddy..
-Yes son..
-What does "regret" means?
-Well son, a funny thing about regret is that it's better to regret something you have done, than to regret something you haven't done.

- Orbital (Satan)

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

☺☻

☺Τελειώσαμε τις πανελλήνιες.
☻Το παρτάκι -σαφάρι- τα σπασε!!!
☺Άρχισα να κοιμάμαι ξανά τα μεσημέρια.
☻Είδα με τη παρέα μου το Trainspotting (ξανά).
☺Ήπια μπύρες. Πολλές!
☻Μεγαλωσε και η κοιλιά μου. (βλ. προηγούμενο)
☺Συνεχίζω να μην βλέπω τηλεόραση.
☻Λιώνω στο www.psychedelik.com όλη μέρα.
☺Κάναμε το κυρίως πρόγραμμα των διακοπών.
☻Θα περάσουμε τέλεια!
☺Ελπίζω να μην ξαναπάω στη βιβλιοθήκη του Α.Π.Θ.
☻Θέλω μια αλλαγή στα μαλλιά μου και όλοι είναι αρνητικοί.
☺Ώρες, ώρες οι γονείς μπορούν να γίνουν πραγματικά ανεξήγητοι.
☻Νεύρα, υπερένταση, ανεβασμένη πίεση.
☺Ηρεμία...
☻"Μόχα αυτός που όσο κι αν πιεί πια δε μεθάει"
☺Μεγάλο ψέμα!
☻"Μόχα αυτός που του αρέσει να μεθάει" (για μένα! προς τη Σ.)

Αυτά ήταν τα κυριότερα νέα μου μετα τις εξετάσεις...


Σάββατο 10 Μαΐου 2008

Rain


"...θα κάτσω λίγο ακόμη εδώ να περιμένω,
απόψε ίσως δε λείψω σε κανέναν..."

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Υπαρξιακά?

Ματαιοδοξία και στεναχώρια με έχει καταλάβει τις τελευταίες μέρες... Η κούραση σε πολύ υψηλά επίπεδα, πιο ψηλά απο ποτέ. Ανταπεξέρχομαι όμως. Τα καταφέρνω.
Έρχονται όμως κάποιες στιγμές που πραγματικά σε εξασθενούν... Ψυχικά εννοώ. Βλέπεις πράματα που δεν είχες δει, νιώθεις συναισθήματα που δεν είχες νιώσει. Κάποια άλλα δεν μπορείς να τα εξηγήσεις με τίποτα. Ξαφνικά συνειδητοποιείς πόσο λεπτή είναι η γραμμή ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο. Καταλαβαίνεις πως δεν έχεις κανέναν λόγο ύπαρξης. Και συνεχίζεις να αναρωτιέσαι...

"Σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε"

Η ζωή σου πιά έχασε την ομορφιά που είχε. Έχασε το χρώμα της και απέμεινε ασπρόμαυρη. Ίσως με λίγες αποχρώσεις του γκρι, μα ποτέ όπως πριν. Μπορεί να γίνει και καλύτερη. Όλα όμως μένουν κολλημένα σε ένα "ίσως". Έχεις τόσα πράματα να κάνεις αλλά τίποτα δε σε γεμίζει πιά..

"Η ζωή είναι ωραία... μα τόσο λίγη"

Υ.Γ.: Ναι, δε περνάω και τη καλύτερη φάση.
Υ.Γ.2: Δε θα γράφω και τόσο πολύ μέχρι τον Ιούνη...
Υ.Γ.3: Θα έγραφα live review για τους Infected Mushroom αλλά βαριέμαι.

Τρίτη 22 Απριλίου 2008

Ψηφοφορία ΙΧ

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η 9η ψηφοφορία του blog! Σχετικά με την πιο αγαπημένη ξένη σειρά (απο τις τελευταίες) την πρωτιά πήρε το Prison Break με 13 ψήφους (40%)... Μπορώ να πω πως παραξενεύτηκα που δεν κέρδισε το Lost το οποίο ήρθε δεύτερο με 9 ψήφους (28%). Ακολουθούν το Nip/Tuck με 5 ψήφους (15%), το Desperate Housewifes (Νοικοκυρές σε απόγνωση) με 3 ψήφους (9%) και τελευταίο το CSI:Miami με 2 ψήφους (6%).

Αρχίζει απο σήμερα νέα ψηφοφορία στο Mushroom's World!!!! Περιμένω σχόλιά σας και για τα αποτελέσματα της προηγούμενης αλλά και για το θέμα της νέας!

Αντίο! :-)

Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

Shine...

Φανταστείτε όλες τις ψυχές σαν άστρα... Άλλα λαμπερά αλλα τόσο μόνα, άλλα να τρεμοπαίζουν και άλλα να είναι σαν σβηστά αλλά τόσο ξεχωριστά. Κινούνται στο άπειρο αλλα όλα έχουν κάποιο σκοπό. Έστω και κάτι που για όλα τα άλλα αστέρια θα φαντάζει αστείο, εξωπραγματικό, ασήμαντο. Κι όμως για αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα. Η ολοκλήρωση. Πρέπει όμως να κλείσει τα αυτιά του καλά σε όλα τα άλλα "κακόβουλα" άστρα. Πρέπει να επικεντρωθεί και παρόλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θα συναντήσει να λάμψει καθώς θα πετυχαίνει τον σκοπό του.
Τα αστέρια καθώς κινούνται λοιπόν στο απόλυτο τίποτα αφήνουν πίσω τους μια γραμμούλα.. Μια πορεία.. Όλα όσα κάναν μέχρι σήμερα είναι γραμμένα κατα μήκος της γραμμής αυτής. Πολλά άστρα δεν θέλουν να αφήνουν πίσω τους γραμμή και προσπαθούν να την σβήσουν. Κάποια το πετυχαίνουν, κάποια όχι. Άλλα είναι περήφανα για την ωραία τους φανταχτερή γραμμή. Άλλα απλώς αδιάφορα.
Ένα ακόμη τρελό αυτών των αστεριών είναι οτι πολλές φορές δύο αστέρια συναντιούνται. Κάποια σχηματίζουν κοινή πορεία. Άλλα ταξιδεύουν παρέα για λίγο και μετά έτσι απλά χάνονται.. Βρίσκουν άλλα άστρα. Πιο ταιριαστά τους. Κάποια άλλα δεν μπορούν να είναι σε πολύ κοντινή απόσταση. Συμβαίνουν πολλά διάφορα και καμιά φορά χωρίς να το θέλει, το ένα άστρο βγάζει απ' την πορεία του το άλλο.
Ήταν που λέτε κάποτε κάποια άστρα που ταξίδευαν μόνα τους αλλά με τόσα άλλα ταυτόχρονα. Όλα τόσο διαφορετικά αλλά πραγματικοί φίλοι. Δέν κοιτούσαν ποτέ πίσω ο ένας τις γραμμές του άλλου. Κοίταζαν μονάχα το "τώρα". Είχαν δημιουργήσει έναν αστερισμό. Υπήρχε ένα αστέρι που φοβόταν πολύ πως κάποια μέρα θα διαλυθεί ο αστερισμός τους. Το καθησύχαζαν όμως. Του μάθαιναν να μην αναμένει το μέλλον τόσο πολύ και πως ότι και να γινόταν θα ήταν για το καλό όλων. 'Η του ενός.
Ένα άστρο αυτού του αστερισμού διένυε μια δύσκολη περίοδο. Δεν το έβαζε κάτω όμως. Κι άς ήταν πραγματικά ζόρικα τα πράματα γι' αυτό. Του έδιναν κουράγιο οι φίλοι του. Κάθε φορά που πήγαινε να σβήσει ή να απομακρυνθεί απο το στόχο του ήταν κάποιος εκεί και τον ενθάρυνε. Και θα τους το χρωστάει για πολύ καιρό...
Ήταν πολύ κοντά στο να κάνει αυτό που ήθελε μέχρι που σκέφτηκε πως αυτό που τόσο καιρό κυνηγούσε ίσως δεν ήταν αυτό που πράγματι ήθελε. Δεν το ενδιέφερε αν θα είναι λαμπερό ή μισόσβηστο. Ήθελε να κάνει κουμάντο αυτό στην πορεία του. Και κάθησε να το σκεφτεί.. Ήξερε πώς θα του κοστίσει. Ήξερε όμως επίσης πως αυτό που τόσο καιρό μάθαινε στο μικρό αστεράκι ήταν να μην προσμένει τίποτα τόσο φανατικά. Και πως κανένα αστέρι δεν χάθηκε επειδή δεν κατάφερε αυτό που ήθελε. Και ακόμη το σκέφτεται... Τι να κάνει άραγε το άστρο?

"Όσα δεν μού δωσε, τόσα μου πήρε η ζωή..." -Διάφανα Κρίνα

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Magic Mushroom

*Stay Away*

painting by: Will

Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

Ζωή σαν τη δικία μου...

Ξεμπερδεύουν σιγά-σιγά τα πράματα... περισσότερο διάβασμα, λιγότερες βόλτες. Άρχισα τον καφέ. Ποιός θα το πίστευε? Μπορεί να κάνω και μαλακίες. Επόμενο θέμα.

Τα Διάφανα Κρίνα έσκισαν πάλι. Με νέο υλικό. Φρέσκοι. Ο Θάνος πίτα. Κλασικά. Μας αρέσει όμως! Καινούριος χώρος. Καινούριες φάτσες στο κοινό. Και πολλές παλιές. Χάσατε. Next!

Μου την έδωσαν σήμερα οι απατεώνες εταιρίας τηλεφωνίας. Τι μας περνάτε? Ζώα?
Ας μην δώσω συνέχεια...

Διακοπές! Καλοκαίρι. Μπορώ να πω πως έχω αρχίσει να το σκέφτομαι. Θα 'ναι τέλεια! ..Ελπίζω..

Υπόθεση "μπάντα". Ξόφλησε. Προσωρινά? Δε ξέρω. Αλήθεια! Λυπήθηκα. Θα μου περάσει. Θα 'ρθουν κι άλλες. Χειρότερες. Καλύτερες. Δεν αχγώνομαι πάνω απ' όλα.

Σχέσεις. Πάμε παρακάτω.

Σχολείο. Όσο πιο πολύ μ' αρέσει έρχεται μια μαλακία και τα διαλύει όλα. Αναποφάσιστος είμαι. Ηλίθιος είμαι. 'Η δεν είμαι? Παραμένω ήρεμος. Το ξέρω οτι στο τέλος θα μου μείνουν μόνο τα καλά. Εύχομαι!

Σταμάτησα να βλέπω TV. Πολύ ευχαριστήθηκα. Απελευθερώθηκα. Βέβαια περισσότερες ώρες στο pc. Θα κοπούν. Ούτε ταινίες βλέπω πια. Δεν ξέρω τι να δω. Δεν ξέρω πλέον ποιανού γούστα να εμπιστευτώ για να μην πέσω σε "πατάτα". Πείτε τίποτα...

Κουράστηκα. Δεν έγραψα και πολύ. Δε πειράζει. Μ' άρεσε!

Κουράγιο παίδες! Δεν ξοφλήσαμε...

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Ο Μύθος της Λίλιθ

Ο βασικός μύθος της Λίλιθ ξεκινά από τη γραφή. Στη Γένεση Α 27 αναφέρεται: Και εποίησεν ο θεός τον άνθρωπον, κατ’ εικόνα θεού εποίησεν αυτόν, άρρεν και θήλυς εποίησεν αυτούς. Όπως διαπιστώνει εύκολα κανείς, ο Αδάμ ή Άνθρωπος, αλλά και ο θεός επίσης, παρουσιάζονται εδώ ως ανδρόγυνοι. Γι’ αυτό και οι καβαλιστές υποστηρίζουν πως την ώρα που ο Ευλογημένος δημιούργησε-έπλασε τον Αδάμ, τον πρώτο άνθρωπο, τον έπλασε ανδρόγυνο. Το πλάσμα αυτό είχε δύο φύλα και δύο όψεις, μία προς κάθε κατεύθυνση. Αργότερα ο ευλογημένος διαχώρισε τον Αδάμ σε δύο όντα, δίνοντας στο καθένα από μία πλάτη. Η Λίλιθ, είναι λοιπόν, το θηλυκό μέρος του Αδάμ ή Αδαμάχ, η θηλυκή εβραϊκή λέξη για τη γη και το χώμα, μία και το αρχικό αυτό πλάσμα φτιάχτηκε απ’ αυτά τα υλικά.

Ο διαχωρισμός του ανδρόγυνου Αδάμ έγινε για να του δοθεί μία σύντροφος, γιατί η εμπειρία του από την ενστικτώδη συμπεριφορά των ζώων του Παραδείσου, δηλαδή τη συνεύρεση του καθενός με το ταίρι του, τον έκαναν να συνειδητοποιήσει τη μοναξιά του. Έτσι, ο θεός απέσπασε από τον Αδάμ το θηλυκό μέρος του για να του γίνει η σύντροφός του. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, και αφού είχε πραγματοποιηθεί ο διαχωρισμός, το ατελές προς ώρας πλάσμα Λίλιθ δέχτηκε την εωσφορική, δαιμονική επίδραση του ΣΑΤΑΝΑ, με αποτέλεσμα τα όντα που γεννούσε στη συνέχεια η Λίλιθ, μετά την ένωσή της με τον Αδάμ, να είναι διαβολικά-τερατόμορφα. Στο Ζοχάρ πάντα ο ραβίνος Συμεών δηλώνει:” Βρήκα γραμμένο σ’ ένα παλιό βιβλίο πως αυτό το θηλυκό δεν ήταν άλλο από την αρχική Λίλιθ που έμεινε μαζί του και συνέλαβε απ’ αυτόν”. (Ζοχάρ I, 34Β)

Στη συνέχεια, κάποια στιγμή η Λίλιθ εγκατέλειψε τον Αδάμ και κατέφυγε στις ερημιές της Ερυθράς Θάλασσας κι εκεί παντρεύτηκε με τον Διάβολο. Και τότε ο Ιεχωβά δημιούργησε, με τον γνωστό τρόπο, δηλαδή απ’ την πλευρά του Αδάμ, τη δεύτερη σύζυγο του, την υποτακτική Εύα. «Η Λίλιθ, για να εκδικηθεί την ανθρώπινη σύζυγο του Αδάμ, παρότρυνε την Εύα να δοκιμάσει τον απαγορευμένο καρπό και να συλλάβει τον Κάιν, αδερφό και φονιά του Άβελ», σημειώνει ο Μπόρχες. Ο θεός την τιμώρησε για την εξαπάτηση της αθώας Εύας κόβοντας τα πόδια του ερπετού, τη μορφή του οποίου είχε πάρει. Γι’ αυτό, κατά μία εκδοχή, η Λίλιθ δεν έχει χέρια και πόδια για περιπτύξεις και εναγκαλισμούς.

Η Λίλιθ χαρακτηρίζεται ώς θυληκός δαίμονας της νύχτας, ο οποίος υποδουλώνει άντρες και γυναίκες που κοιμόυνται μόνοι τους. Τους προκαλεί σεξουαλικά όνειρα, νυχτερινούς οργασμούς και βασανιστικές ονειρώξεις. Στη Συρία, τον 8ο αι. π.Χ. περίπου, η Λίλιθ, που εδώ ονομάζεται Σούκουμπους -θηλυκός δαίμονας πάντα, το αρσενικό του ονομάζεται ίνκουμπους- ταυτίζεται με μια βρεφοκτόνο μάγισσα αποκτώντας και αυτό το χαρακτηριστικό.

Τα περισσότερα αλλά και τα βασικότερα στοιχεία της καταγωγής του μυθολογικού συμβόλου της Λίλιθ βρίσκονται στο Ζοχάρ, τη Βίβλο της Λαμπρότητας, ένα παλιό εβραϊκό καβαλιστικό έργο του δέκατου τρίτου αιώνα. Ωστόσο, με τα αρχέγονα χαρακτηριστικά του, τα χαρακτηριστικά δηλαδή του θηλυκού όμορφου δαίμονα με τα μακριά μαύρα μαλλιά, ενυπάρχει, έστω και εν σπέρματι, στη σουμεριακή, βαβυλωνιακή, ασσυριακή, περσική, αραβική, τευτονική και φυσικά, εβραϊκή μυθολογία.

Μετά το αρχέγονο μυθολογικό της σχήμα, η μορφή της ποικίλλει. Μια πρώτη εκδοχή την παρουσιάζει με σώμα ερεθιστικά όμορφης γυναίκας απο το κεφάλι μέχρι τη μέση, αλλά απο κει και κάτω είναι πύρινη φλόγα. Μιά άλλη εκδοχή, η συνηθέστερη, τη θέλει απο τη μέση και πάνω πάντα σαγηνευτική, προκλητική και ακαταμάχητη γυναίκα και απο τη μέση και κάτω ερπετό.


πηγή: http://www.blackstate.gr/Lilith.htm


Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία 2008



Στις 6 Απριλίου πάμε όλοι μια ποδηλατάδα διεκδικώντας τα δικαιώματα μας στους δρόμους!!! Σε πολλές πόλεις της Ελλάδας στις 12.00 η ώρα!!! Περισσότερες πληροφορίες στο www.podilates.gr



Υ.Γ.: Βρέξει, χιονίσει, η ρόδα θα γυρίσει! ;-)


Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

Ψηφοφορία VIII

Συνοπτικά τα αποτελέσματα της 8ης ψηφοφορίας του mushroom's world... Το θέμα της ψηφοφορία ήταν αν λέτε με ή μου (π.χ.: Με λέει τις προάλλες... ή Μου λέει τις προάλλες. σημ.: Ναι, οι προάλλες είναι πολλές!). Το αποτέλεσμα ήταν: 1o το Με/Σε το οποίο μάζεψε 11 ψήφους (84%), ενώ το Μου/Σου πήρε 2 μόλις ψήφους (13%).
Συνεχίστε να ψηφίζεται στην νέα μας ψηφοφορία για να αναδειχθεί η αγαπημένη ξένη σειρά (απο τις πρόσφατες)...

Καλή Δύναμη!

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008

Στέρεο Νόβα

Είναι φοβερό το πως αλλάζει η διαθεσή σου ανάλογα με τα κέφια του καιρού... Σήμερα το πρωί αφου έγινε η συνηθισμένη καθημερινή διακοπή ρεύματος και δεν είχα σχολείο είπα να πάω μέχρι το βίντεο κλάμπ να επιστρέψω ενα dvd. Βγαίνοντας έξω ξαφνιάστηκα με τη μουντάδα του καιρού αλλά μ' άρεσε συγχρόνως!

Έβαλα ασυναίσθητα να ακούσω Στέρεο Νόβα. Το αστέρι που γεννήθηκε και έσβησε αλλα για μας λάμπει ακόμα. Μπορεί να μην τους πρόλαβα όταν ακόμη κυκλοφορούσαν δίσκους και να μην τους είδα σε live αλλά με συναρπάζουν όσο λίγα πράματα... Οι στίχοι τους... Ασυναρτησίες ή κουλτούρα? Η μουσική τους άκρως προοδευτική για την 10ετία τους. Κ.Β., Μ.Δ., Α.Π..

"Πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία"

Συνέχισα να περπατάω με τους ήχους τους στα αυτιά μου.. Και όλα να εκπέμπουν μια μελαγχολία. Δεν θυμάμε πότε πρωτοάκουσα Στέρεο Νόβα και με γοήτευσαν έτσι ξαφνικά. Ήμουν ο μόνος στο σχολείο που τους ήξερε. Ίσως είμαι ακόμη. Μπορώ να πω πως μ' αρέσει.. κι ας μην έχω με κανέναν να μιλήσω για Σ.Ν., κι ας μην το έχω ψάξει πολύ το θέμα με την διαλυσή τους, κι ας..., κι ας......

"Εδώ στέκομαι, σ' αυτή τη σιωπή
Με μάτια ανοιχτά στα παράσιτα
Έξι η ώρα τα χαράματα
Ο εγωισμός μου δεν περνάει
Όταν ένας άντρας ξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο
Παγωμένος
Απλώνει το χέρι στο τίποτα
Είναι η τελευταία άκρη απ' το σχεδιάγραμμα της οικονομίας
Καθώς το πρώτο φως της μέρας απ' τα μάτια του ανατέλλει
Κι αυτός δεν το ξέρει ότι μυρίζει άσχημα, γιατί η ζωή είναι βρώμικη"

Ο Κωνσταντίνος Β. και ο Μιχάλης Δ. παίζουν ακόμη πολύ όμορφη μουσική. Ο Αντωνης Π. δεν γνωρίζω που είναι και τι κάνει! Μακάρι να μας χαρίζουν για αρκετά χρόνια ακόμη την τέχνη τους.
Γυρνόντας σπίτι απο τη βόλτα μου οι επιλογές μου απο Σ.Ν. δεν είχαν τελειώσει ακόμη.. Άραξα σε ένα πάρκο για να ακούσω όσα τραγούδια είχαν απομείνει.

"Μια ζωή που κοστίζει κάθε μέρα πιο ακριβά
υλικά, ζωτικά, συναισθηματικά
και τώρα πάλι ένας σκύλος κόβει βόλτες εδώ

με κρύβει μια βιτρίνα κι ένα φορτηγό

και θέλω χίλια ακόμα χέρια να σου δείξω τι θέλω

και χίλια μάτια για να βρω αυτό που δεν ξέρω"


Κοιτάς το άπειρο χωρίς να σκέφτεσαι. Και δεν το 'χεις καταλάβει αλλα μέσα απο τις εικόνες σου ταξίδεψες μέχρι την άκρη του κόσμου και ξαναγύρισες στο παρκάκι δίπλα στο σπίτι σου.

"Μπορείς να δείς καθαρά τώρα..."


Άυριο τα ξημερώματα θα δω live τον Κωνσταντίνο Β.. Ίσως αυτό να με ώθησε να γράψω το κείμενο πιο πολύ απο τον πρωινό καιρό. Δεν ξέρω αν είναι ενα κείμενο για τις σκέψεις μου, για την διαθεση μου το πρωι ή για τη μπάντα. Μάλλον και τα 3 μαζί!

Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

"Κάμερα στραμένη πάνω μου"

...Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράματα. Φοβερό κομμάτι απο τους Αctive Μember. Ακούστε το και απο το player του blog και δώστε βάση στους στίχους.. Όποιος πήγε στη συναυλία τη Παρασκευή ας πει εντυπώσεις!


Κάμερα στραμμένη πάνω μου

στίχοι-ερμηνεία: Active Member


Κάμερα στραμμένη πάνω μου στης πόλης το κέντρο

κι ένας μπάτσος δίπλα μου κατουράει σε δέντρο·

και συγχρόνως με ρωτάει από που ‘σαι και που πας?

γιατί χαμογελάς

Κι αφού τον τινάζει ελαφρά έρχεται στο ένα μέτρο,

δείχνει στην κάμερα να ζουμάρει κέντρο·

παίρνει πόζα και ρωτάει από πού ‘σαι και που πας,
γιατί χαμογελάς


Γιατί έτσι – έτσι γουστάρω,

κάτω απ’ του νόμου το μάτι στέκομαι και ποζάρω,

χαμογελάω – χωρίς δεύτερη σκέψη,

αλλιώς ρουφιάνε θα μου σαλέψει.

Μπήκες στο σπίτι μου και στη δουλειά μου,

στο σχολειό, στο κρεβάτι μου και στη κοιλιά μου,

στα όνειρα μου – ξέρεις τι αγοράζω και τι πουλάω

- μη με ρωτάς, λοιπόν, γιατί χαμογελάω.

Γιατί έτσι – απλά γουστάρω·

στα σοβαρά δε πρόκειται ποτέ μου να σε πάρω.

Θα σπάω πλάκα με τη μεγάλη σου ανασφάλεια,

όσο μαλάκα θα με κλειδώνεις για ασφάλεια

προς την κοινωνία την αγνή μη διαφθείρω,

θα με κυκλώνεις με χίλια μάτια γύρω

να ζαλίζομαι και κουρασμένος να σου αφήνομαι.

Ρουφιάνε, πνίγομαι – γελάω, γιατί θίγομαι.

Εντάξει, ποτέ δεν ένοιωσα ελεύθερος·

ακόμα και σ’ αυτό έρχεσαι δεύτερος.

Πρώτα με στρίμωχνε η λογική μου,

όμως τα βρίσκαμε ήταν δική μου.

Εσύ από ποιο χρονοντούλαπο ξεφύτρωσες,

γιατί μ’ ανέβηκες στη πλάτη και με κύρτωσες,

θαρρείς μέ γλίτωσες – θα στο φυλάω,

θα σε τρελάνω - θα σου χαμογελάω.


Κάμερα στραμμένη πάνω μου στης πόλης το κέντρο

κι ένας μπάτσος μου ‘ρχεται στο ένα μέτρο

παίρνει πόζα και ρωτάει από που ‘σαι και που πας?

γιατί χαμογελάς?


Στο ‘πα και πριν – γιατί έτσι γουστάρω,

φτιάχνω χαμόγελο στη φάτσα μου και σου ποζάρω.

Γράψε με βίντεο να με κολλήσεις στο τοίχο·

κι αν είναι λίγα τα πειστήρια και θέλεις και ήχο,

στήσε αυτί όταν χτυπήσει το κινητό μου

– έτσι θα ξέρεις το κάθε μυστικό μου.

Έχω και στον σκληρό μου δίσκο κάτι αρχεία,

μ’ αν μπεις στο σπίτι μας, κάνε λιγάκι ησυχία.

Έχω ένα σκύλο που χιμάει στους ρουφιάνους μόνο·

μου ‘φερε παρτάλια έναν πριν από κάνα χρόνο

κι εκείνος δε μου γέλαγε – ακόμα τον ράβουν.

Πες τους να ’ρθουν γελαστοί, λοιπόν, να με συλλάβουν

- ξέρεις - εκείνοι που τρελαίνονται για τους μικρομπελάδες

που όσοι δε ‘γιναν μπάτσοι είναι σεκιουριτάδες·

εκτός κι αν αναλάβουνε που λες οι ειδικοί

κι έρθουν κατάσκοποι ψυχροπολεμικοί.

Ω! ρε, γλέντια - για ένα χαμόγελο μου

μπορεί και να τρυπώσετε και μέσα στ’ όνειρό μου.

Κι αν με χαλάσετε και δε χαμογελάω

θα βγάζω τον ανίκητο και θα σας κατουράω.

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Skydiving...


...και μετά ας πεθάνω... Ειλικρινά δεν είναι τέλειο?

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

ΟΥΣΤ!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΑ BLOGS!!!

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008

Changes!

Έλειπα λίγο καιρό και παρατήρησα αρκετές αλλαγές... Σε όποιον τομέα μπορείτε να φανταστείτε!

Αρχίζω...
Τα blogs εξαπλώνονται και στην Ελλάδα με μεγάλους ρυθμούς, η μουσική πλέον ειναι MP3, ο κόσμος δεν με αντιπαθεί πάρα πολύ, το internet δεν σταμάτησε να λειτουργεί απο τότε που χάλασε το pc μου, ο Μάκης είναι ο νέος Chuck Norris, ο Ολυμπίακος κοντεύει να χάσει το πρωτάθλημα (αν και στο τέλος θα το πάρει στα χαρτιά), κυκλοφορεί μια Ferrari στη περιοχή μου, τα μανιτάρια μου έκαναν θραύση, με έχει κυριεύσει μια απίστευτη απάθεια για τα πάντα, σταμάτησα να ακούω τα πάντα και το 'χω ρίξει στο ελληνικό ροκ, ο ΠΑΟΚ σε 3 συνεχόμενα παιχνίδια στη Τούμπα έκανε 3 sold out, κατάλαβα πως τελικά είμαι πολύ αναποφάσιστος, ο Θ. άλλαξε αριθμό, Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΕΔΩ!

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Τι παίζει?

Τον τελευταίο καιρό δεν έχω κάτι για να γράψω... Μπορεί να με απασχολούν άλλα θέματα αλλα χαλιέμαι όταν μπαίνω κ βλέπω πως έχω σταματήσει να γράφω! Ίσως βαρέθηκα την όλη φάση με το blog. Τώρα που όλος ο κόσμος αρχίζει να μαθαίνει τι είναι εγώ κλασικός ανάποδος τα παρατάω.
Λες?
Θα δούμε μωρέ... Μην αγχώνεστε!

Και έτσι για να επιστρέψω δείτε ένα βίντεο να σας βάλω σε σκέψεις...



Ήταν μια ταινία μηκρού μήκους του Mark Osborne την οποία πρωτοείδα στο "Ξενοδοχείον η Επανάληψη"... ο οποίος την είδε απο τον "ΠΡΕΖΑ TV".

Άντε, στο καλό! Ελπίζω να τα λέμε πιο σύντομα!

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008

ΖΩΑ!!!


ΖΩΑ!!!

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

Ψηφοφορία VIΙ

Σχετικά με την ψηφοφορία που έτρεχε τόσο καιρό στο blog και αφορούσε την ηλικία των αναγνωστών, τα αποτελέσματα έχουν ώς εξής: Το 39% των αναγνωστών (9 άτομα) είναι στην ηλικία 15-18 χρόνων, το 17% (4 άτομα) είναι κάτω απο 15 χρονών. Το ποσοστό του 13% (3 άτομα) κατέλαβαν έκαστες οι ηλικίες 19-25, 25-30, 30-40 ενώ υπάρχει και ένας αναγνώστης που είναι πάνω απο 40 χρονών.
Σας ευχαριστώ για τις ψήφους σας! :P

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2008

Λήθη

Πόσο όμορφα και αθώα χρόνια... Περασμένα χρόνια. Μου προκαλεί εντύπωση το πόσο συγκινήθηκα χθές βράδυ αλλά και τώρα ακόμη που το γράφω. Γύρισα βράδυ, όχι πολύ αργά, σπίτι με το ποδήλατο και κάθησα να πάρω καμιά ανάσα πριν ανέβω πάνω...

Ήταν ήσυχα. Πολύ ήσυχα! Ξαφνιάστηκα! Κάθισα στο πεζούλι που επι χρόνια μαζευόμασταν και περνούσαμε όλη τη μέρα εκεί. Παίζαμε και ποδόσφαιρο στο πεζοδρόμιο. Κι ας ήταν στενό, κι ας το ένα τέρμα δεν είχε δέντρο για δεξί δοκάρι, κι ας είχαμε ήδη παίξει όλο το πρωι και όλο το απόγεμα. Είμασταν ακόυραστοι. Παιδιά!!! Καμιά φορά που ερχόντουσαν στη γειτονιά μαζί μας και ο Π. ή ο Γ. που ήταν μεγαλύτεροι, όλοι αφοσιωμένοι μόνο αυτούς προσέχαμε. Ιστορίες απο το Γυμνάσιο μας έλεγαν, θυμάμε, και εμείς με τέτοια προσμονή θέλαμε να μεγαλώσουμε οι βλάκες...
Κρυφτό. Τι μεγάλο κεφάλαιο για τα παιδικά μου χρόνια! Το αθάνατο παιχνίδι!
Το πρώτο μου ποδήλατο. Βούτες μέχρι να μάθω...
Κοιτάω ξανά την άδεια γειτονιά... Μου λείπει ρε γαμώτο! Και έχω αρχίσει να πιστεύω πως δεν μπορώ να κάνω τίποτα πια. Τώρα κανείς δεν θα ασχοληθεί με την γειτονιά μας... Με την κολώνα που τότε είχαν γραφτεί οι πρώτοι "έρωτες". Γ+Α, Χ+Δ.. Κανείς δεν θα μάθει ποιά ήταν η μπροστά και ποιά η πίσω γειτονιά..

Τώρα τα παιδιά κάθονται στα σκαλοπάτια. Κάνουν skate και κάθονται γύρω απο ένα κινιτό τηλέφωνο για να ακούσουν μουσική ή να βλέπουν έναν να παίζει παιχνίδια! Και τι δεν θα 'δινα για να γινόμουν ξανά 10 χρονών... σπόρος!

Μελαγχόλησα... Έβαλα το ποδήλατο στην αποθηκούλα. Μέχρι και αυτό με συγκίνησε. Ακριβώς όπως έκανα τότε. . . τότε...

"I still feel like a child" -Aaron

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008

Περί φιλίας ο λόγος

Τι έχετε να πείτε για το θέμα ΦΙΛΙΑ? Υπάρχει? Και αν ναι τι απαιτείται για να κρατηθεί δυνατή μια πραγματική φιλία? Μήπως όλες οι φιλίες χαλάνε κάποτε? Γεννιούνται δυνατές φιλίες απο το πουθενά με την πρώτη γνωριμία? Ομαδικές φιλίες? Πιο δύσκολα?

..Τι να πω ρε παιδιά? Μπερδεύτηκα και είπα να πάρω τη βοήθεια του κοινού!
Τι γίνετε όταν όλοι οι φίλοι σου σε πουλήσουν? Όταν οι φιλίες σου σου βγούν σκάρτες?
Τι κάνετε όταν μια φιλία σας καταστρέφετε και δεν φταίτε γι' αυτό? Αν ο/η φίλος/η πάψει να σας καταλαβαίνει συνεχίζετε την φιλία και ας δεν "κολλάτε"?

Να μιλήσω με παραδείγματα..?

Θέμα 6ήμερη εκδρομή UPDATE: Δεν θα πάω τελικά... Αυτό! Με κρέμασε η παρέα απ' το σχολείο. Δεν είναι το παράδειγμα που με πείραξε, έτσι κι αλλιώς δεν πολυψηνόμουν αρχικά να πάω, αλλά γενικά ήθελα να πω κα΄που αυτά που προβληματίζομαι για το θέμα φιλία... Να ακούσω γνώμες.

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008

Κατάθλιπτικιά...

...απ' τη φύση της. Που τραγουδούν και οι Ρόδες.. (άσχετο).

Μέρα κατάθλιψης σήμερα. Όχι για μένα φυσικά!!!! Αλλά όπως υποστηρίζει ένας βρετανός γιατρός σήμερα, δηλαδή την τρίτη Δευτέρα κάθε νέου έτους, είναι η πιό καταθλιπτική μέρα για τους περισσότερους ανθρώπους διότι, όπως υποστηρίζει, λόγω του κακού καιρού, της υπερχρέωσης απο τις αγορές των γιορτών αλλά και εξαιτίας πολλών και διάφορων επιθυμιών που έμειναν ανεκπλήρωτες με την έλευση του νέου έτους η διάθεση των ανθρώπων είναι πολύ μικρή...

Τι να πώ..?!?! "Don't worry, be happy!"

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008

Τα διαστημόπλοια

"Απογειώνονται ξανά τα διαστημόπλοια..."

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2008

Αναπολώ μα δεν θυμάμαι...

...ημερομηνίες!! Μεγάλο κακό αυτό. Βλέπω ανασκοπήσεις και απολογισμούς του 2007 παντού και δεν μπορώ να κάνω κι εγώ τον δικό μου.. Δεν μπορώ να θυμάμε ημερομηνίες απ' έξω και για πάντα.. πως να το κάνουμε?!?!
Θυμάμαι όμως περιστατικά.. όλα όμως, μέχρι και ασήμαντες λεπτομέρειες. Θυμάμε μερικά τηλέφωνα φίλων απ' έξω. Θυμάμαι γενέθλια φίλων. Αλλά ημερομηνίες κάποιων σημαντικών περιστατικών δεν μπορώ.
Λέτε να αρχίσω να γράφω κάτι σαν ημερολόγιο με τις καλές & κακές στιγμές για να τα θυμάμε?

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008

Εκδρομή!!!

Χαιρετώ! Τι κάνετε? Ελπίζω τέλεια!
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν σας αρέσει η 3η λυκείου.. Είναι τέλεια!!!!!! Ακούω τους πάντες να γκρινιάζουν για τη φετινή χρονιά αλλά εγώ την απολαμβάνω.. Είναι η τελευταία χρονιά στο σχολείο. Τί κι αν πρέπει να διαβάσω? Τόσα χρόνια δεν θυμάμε τον εαυτό μου να ανοίγει βιβλίο για να διαβάσει για την επόμενη μέρα στο σχολείο.. Ντάξει στα διαγωνίσματα μόνο και υπερβόλικα λίγες φορές στα τόσα χρόνια στο δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο... Κάποτε θα 'πρεπε να γίνει κι αυτό!

Χθες μας είπαν και για την εκδρομή μας.. την 6ήμερη! Θα πάμε στο Σάλτσμπουργκ, Ίνσμπουργκ και στην Πράγα και θα περάσουμε και απο Μόναχο! Μας είχαν πει πριν πολύ καιρό βασικά για την εκδρομή απλά χθες μας έδωσαν δηλώσεις να συμπληρώσουμε, κτλ.. Δεν είχα αποφασίσει αν θα πάω.. Μάλλον δεν θα πήγαινα αλλά με έπεισαν και αφού θα ρθει και ο Λ., που ήταν να μην έρθει κι αυτός τελευταία στιγμη, αποφάσισα να πάω και να περάσω ΓΑΜΑΤΑ κι ας μην έχω τις τρελές παρέες στο σχολείο (Δεν είχα. Γιατί τώρα μπορώ να πω πως έχω.. το 'νιωσα όταν με παρακάλαγαν να 'ρθω), κι ας μην μας αφήσουν να μην πίνουμε πολύ, κι ας χάσω 7 μέρες απ' το διάβασμα που είναι το πιο σημάντικο θέμα για φέτος για μένα! Βέβαια δεν τρελαίνομαι.. Δεν σκέφτομαι όλη μέρα πχ. την εκδρομή όπως κάποιοι άλλοι αλλά ας ελπίσουμε πως θα 'ναι καλά!!!

Αυτά! Ήθελα απλά να πώ κάτι για να ανανεώνεται και το blog... Βαρεθήκατε με τα ξύδια μες στη μούρη σας τόσες μέρες!
Άντε τα λέμε!

Υ.Γ.: Την Κυριακή θα πραγματοποιηθεί μιά «Έκθεση Ελεύθερης Καλλιτεχνικής Δημιουργίας» αλλά το σημαντικό της υπόθεσης είναι η συναυλία του Παύλου Παυλίδη με τους B-Movies και των ΜΠΛΕ! Όλα αυτά τα σκηνικά απο τις 11.00 μέχρι και τις 24.00 με ελεύθερη είσοδο..

Υ.Γ.2: Now Playing: LCD Soundsystem - Sound of Silver

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2008

Κάβα!!!




Τα κλασικά αγαπημένα ποτά μου!!!
Μπύρα Βεργίνα, Ρετσίνα Μαλαματίνα και ουζάκι Βαρβαγιάννης Μπλέ.
Ε? Συμφωνείτε?

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008

Ψηφοφορία VI

Και ιδού τα αποτελέσματα της πρώτης ψηφοφορίας του 2008 που αφορούσε το 2007...
Το 21% δηλαδή 4 ψήφοι δηλώνουν οτι έμειναν ευχαριστημένοι απο το 2007, το 15% που αντιστοιχεί σε 3 άτομα είπε πως δεν ήταν ευχαριστημένοι απο τη χρονιά που μας πέρασε, 4 άτομα ακόμη το βρήκαν "έτσι κι έτσι" ενώ 8 άτομα (ποσοστό 42%) δεν γνωρίζουν οτι είχαμε 2007!!!!
Αυτάάάά..... Αντίοζ!

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2008

Republic 100,3 - MUTE OFF!


Πάνε μέρες που ο αγαπημένος μας ραδιοφωνικός σταθμός Republic 100,3 δεν είναι όπως ήταν! Μετά απο ένα περιστατικό στα γραφεία του σταθμού στις 17/12 ο διευθυντής του σταθμού Νίκος Κομνηνός αλλά και όλα τα παιδιά (εκτός ενός) που έκαναν εκπομπή έφυγαν από τον σταθμό... Τους θέλουμε πίσω σε νέα συχνότητα και σύντομα! Radiolution Now!!!

To παρακάτω μήνυμα είναι από την ομάδα του Republic...

Αγαπητοί φίλοι, του Republic 100,3

θα θέλαμε καταρχήν να σας ευχαριστήσουμε για την αγάπη, αφοσίωση, πίστη, που δείξατε στη δουλειά μας από τον Ιούνιο του 2005 και που μοιραστήκαμε μαζί πολλές μουσικές ώρες.
Ο Νίκος Κομνηνός, η Μέμα Μπινοπούλου, ο Στέλιος Βρεττός, ο Χρήστος Πορτοκάλογλου, η Ελένη Τριφέρη, ο Νίκος Μαρκόπουλος, η Μιρέλλα Κάπα, η Βάσω Βλαχοπούλου, η Ντέμη Παπαδοπούλου, ο Κώστας Λιβανός, ο Απόστολος Αργαλιάς και όλοι όσοι δουλέψαμε μπροστά και πίσω από τα μικρόφωνα αυτού του ραδιοφώνου τα τελευταία 2,5 χρόνια, θα θέλαμε από καρδιάς να σας ευχαριστήσουμε για όλα όσα μας δώσατε, για όλα όσα μας κάνατε να νιώσουμε και για όλα όσα μοιραστήκατε μαζί μας από τις 11 Ιουνίου 2005, όταν
ακούστηκε το 1ο τραγούδι στον Republic 100,3...
Σήμερα, Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007, μια δυσάρεστη έκπληξη μας περίμενε το πρωί όταν ξεκίνησε το πρόγραμμά μας. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής του Στέλιου Βρεττού, μέσω της τεχνικής δ/νσης του ομίλου oπου ανήκει ο Republic 100,3 μας ανακοινώθηκε ότι πρέπει να σταματήσουμε την κανονική ροή του σταθμού και ότι απαγορεύεται η είσοδος στο ραδιόφωνο του δ/ντη προγράμματος Νίκου Κομνηνού. Ο Νίκος μέχρι εκείνη την ώρα δεν ήξερε τίποτε. Ήταν ο Στέλιος Βρεττός που τον ενημέρωσε τηλεφωνικά για το τι συμβαίνει στο ραδιόφωνο που έστησε ο Νίκος από το μηδέν.

Έπειτα από αυτή την απόφαση της διοίκησης, το ραδιόφωνο που λέγεται Republic 100,3 δεν είναι πια το ίδιο και αυτό δεν είναι δική μας επιλογή.
Όλοι εμείς, μια ομάδα που για πολλά χρόνια ονειρεύονταν να ξαναενωθεί και να κάνει αυτό που μέχρι χθες έκανε στον Republic 100,3, χωρίς δεύτερη σκέψη, με ομόφωνη απόφαση, δεν υπήρχε περίπτωση να διαπραγματευτεί την αυθαίρετη, άδικη και σχεδόν πραξικοπιματική αυτή ενέργεια - απομάκρυνση του δ/ντη προγράμματος χωρίς κοινοποιημένη αιτία.
Δεν υπήρχε περίπτωση να συμβιβαστούμε με μια τέτοια καταχρηστική απόφαση, αδικαιιολόγητη και τόσο υποχθόνια. Παρόλο που ζούμε σε εποχές που τα ΜΜΕ δεν δίνουν και τόση σημασία στον ανθρώπινο παράγοντα, ο Republic 100,3, έδωσε ακριβώς βάση στην αξία αυτού του παράγοντα. Και ακόμη και την τελευταία αυτή στιγμή, αυτή η ομάδα το
αποδεικνύει ότι πάνω από όλα αυτό που μετράει είναι όλα για όσα προσπαθήσαμε: ήθος, συνέπεια, ιδέες, επικοινωνία και πάνω απ' όλα η μουσική,!
Ο Republic 100,3 δεν είναι απλά 5 μηχανήματα και 2 μικρά γραφεία στην Αριστοτέλους 7... Είστε όλοι εσείς που πιστέψατε σε ένα διαφορετικό ραδιόφωνο. Σε ένα ραδιόφωνο που ήθελε να ακούγεται καλά και όχι να μεταδίδει μόνο διαφημίσεις. Σε ένα ραδιόφωνο που σέβεται τον ακροατή του, γιατί δίχως τον ακροατή ραδιόφωνο δεν υφίσταται.
Στην παρούσα φάση, δεν μας επιτρέπεται να ανοίξουμε τα μικρόφωνα του Republic 100,3 βάσει απόφασης της Διοίκησης.
Το μόνο που θέλουμε να πούμε είναι ότι ο Republic 100,3 δεν θα είναι αυτός που ήταν.
Είστε πιο ωραίοι απ' ότι φανταζόμασταν και μας δίνετε τη δύναμη να συνεχίσουμε... Θα τα
ξαναπούμε σύντομα, αλλά όχι στους 100,3...

Το MySpace: http://www.myspace.com/republicradio
Ένα fan site:http://www.republiccomeback.com/



Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2008

Happy New Fear

Happy New Fear