Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Ανησυχία

Αυτή τη στιγμή κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο συμβαίνει σε μια γειτονιά κάπου στην Α. Τούμπα. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ένα βράδυ Πέμπτης σαν κι' αυτό. Επικρατεί μια ανησυχία λες και κάτι πρόκειτε να συμβεί.
Ισως να φταίει και ο καριόλης ο Μέρφυ -μιας και εγώ δεν μπορώ να το γλεντήσω σήμερα λογω διαβάσματος.

Ας τα πάρουμε απο την αρχή...
Ο μεγάλος σαματάς γίνετε στο τέλος του δρόμου (περίπου 4-5 σπίτια πιο κάτω) όπου μια μεγάλη -οπως τους ακούω- παρέα γλεντάει για κάποιον άγνωστο σε μένα λόγο. Στην διαπασών παίζουν άσματα της Χρύσπας, του Γονίδη και λοιπών λαϊκών καλλιτεχνών. Μάλιστα πριν απο λίγα λεπτά ξεκίνησε και το σπάσιμο πιάτων/ποτηριών. Αυτός ήταν και ο λόγος που με απέσπασε απο το διάβασμα και βγήκα στο μπαλκόνι να δω τι συμβαίνει. Αλλά το φαινόμενο ήταν γενικό.
Απέναντι, στη γωνία, μια φοιτητοπαρέα αράζει και πίνει μπυρόνια τσιμπολογόντας κάτι και συζητώντας για διάφορα θέματα που δεν μπορώ να ακούσω καθαρά.
Τα κλασικά πιτσιρίκια της γειτονιάς (η νέα γενιά!!) συζητούν κι αυτά αρκετα φωναχτά για: μπάλα, γκόμενες, καθηγητές, παιχνίδια, κλπ... Κάποιος έχει κάνει πράξη το τραγούδι "το καλύτερο μπεγλέρι είναι τα κλειδιά στο χέρι" και μπορώ να πω οτι είναι αρκετά εκνευριστικό.
Στην απένταντι πολυκατοικία, στον δεύτερο πατέρας και κόρη απολαμβάνουν ένα τσιγαράκι στο μπαλκόνι και μου δίνουν μια πολύ όμορφη εικόνα με τις κάφτρες τους έτσι όπως παίρνουν φωτιά για 1 δευτερόλεπτο και μετά ξανασιγοκαίνε.
Ακριβώς απο πάνω η υπερ-σέξυ μάνα, φορώντας κλασικα το φουλ αποκαλυπτικο ροζ σορτσακι ύπνου, παιχνιδιαρίζει με τον 3χρονο (?) γιο της και εγώ αναρωτιέμαι πως και έτσι το σκασμένο δεν κοιμάται τέτοια ώρα.
Ακριβώς δίπλα, ο Ν. κατάφερε μετά απο πολλές διαβουλεύσεις να βάλει τα παιδιά του για ύπνο και αράζει μπροστά στην οθόνη του laptop του. Μπορεί να blogάρει κι αυτός όπως και γω... Ποιός ξέρει;

Ολα αυτά λοιπόν, λαμβάνουν μέρος στη -κατα τ'άλλα- ήσυχη γειτονιά μου γύρω στις 12 τα μεσάνυχτα.
ΕΝΑ πράγμα μόνο είναι σίγουρο. Οτι η κυρα Αμαλία κοιμάται του καλού καιρού, γιατί αν δεν κοιμόταν δεν θα επέτρεπε τίποτα απ'όλα αυτά να συμβούν. Πρόκειτε για την αθάνατη γιαγιά που μένει στο ημι-ισόγειο και έχει κράξει γενιές και γενιές παιδιών για φασαρία. (Είμαι σίγουρος οτι κάθε γειτονιά έχει μια τέτοια γιαγιά)

Ισως φαίνετε λίγο κουτσομπολίστικο αυτό που κάνω αλλα δεν βαριέσαι....;

Καλό σας βράδυ και καλό ξημέρωμα.