Δεν ήθελα καθόλου να μπλέξω μ'αυτό το θέμα αλλα δεν μπορώ να το αποφύγω. Και σήμερα πραγματικά το σκέφτηκα πιο πολύ απο κάθε άλλη φορά.
Νιώθουμε άτυχοι, αδικημένοι, και φτωχοί. Ή τουλάχιστον μη-πλούσιοι. Θέλουμε όλοι μας να φύγουμε, να ταξιδέψουμε, να δούμε τον κόσμο. Να πάρουμε αυτή τη μπλούζα που είδαμε στο εμπορικό, αυτό το καινούριο κινητό, να βγούμε για να πιούμε ένα ποτό, να μαζευτούμε σε ένα ταβερνάκι για φαϊ, να κάνουμε ένα πάρτυ και να χορέψουμε όλο το βράδυ. Θα περάσουμε σίγουρα ωραία.
Το θέμα που θέλω να θίξω είναι το ότι δεν έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες. Και γιατί αυτο? Γιατί απλά έτσι έτυχε. Γιατί το 8χρονο παιδάκι που ζει σε μια χώρα της Αφρικής και κοιτάζει απορημένο τον φακό της φωτογραφικής μηχανής ενός ρεπόρτερ, με τα κοκκαλά του να μοιάζουν με το ομοίωμα του άνθρωπου που είχαμε στην 6η τάξη του Δημοτικού και που χρησιμοποιούν για την ανατομία, στο πανεπιστήμιο, δεν διάλεξε να είναι φτωχό, νηστικό και να ζει σε κατάλυμα. Δεν ξέρει πώς είναι ο πλαστικός άνθρωπος που περιγράφω γιατί απλούστατα δεν πήγε στο Δημοτικό, ή στο Πανεπιστήμιο. Δεν τρώει μεξικάνικο/κινέζικο/ιταλικό γιατί δεν έχει την ευκαιρία να τα δοκιμάσει. Δεν πίνει αλκοολ γιατί δεν έχει ούτε καν νερό. Δεν διάλεξε τη ζωή που έχει. Απλά έτυχε να γεννηθεί εκεί. Όπως όλοι εσείς που έτυχε να γεννηθείτε στην Ελλάδα. Κανείς δεν το είχε προσχεδιάσει.
Είναι δύο οι όψεις του νομίσματος...
Κεφάλι: Είμαστε τυχεροί που γεννηθήκαμε σε πιο ανεπτυγμένες χώρες. Μόνο και μόνο μ'άυτό μας έχουν δωθεί ευκαιριές. Ας μην τις χαραμίσουμε. Ας ταξιδέψουμε τώρα που είμαστε νέοι. Ας χαρούμε τα σαββατόβραδα μας, τις γυναίκες, τις βόλτες με τ'αυτοκίνητο, τους 3 υπολογιστές στο σπίτι. Εξάλλου δεν φταίμε εμείς που κάποιοι άνθρωποι ήταν άτυχοι και ζουν σε άθλιες συνθήκες.
Γράμματα: Όχι! Δεν είναι κάποιοι απλοί άνθρωποι. Είναι όλοι τους συνάνθρωποι. Αν δεν έχει να φάει ο συνάνθρωπός μου, εγώ δεν θα φάω μέχρι να σκάσω, δε θα πιώ για να μεθύσω και δεν θα πάρω ότι μου πλασάρουν οι διαφημίσεις. Θα κάνω κράτει. Θα βοηθήσω όσο μπορώ. Με χρήματα απο το περίσσευμά μου και με ρούχα απο τη ντουλάπα μου.
Ψάξτε βαθιά στον εαυτό σας και βρείτε σε ποιά πλευρά ανήκετε. Δεν κρίνετε κανείς απ'αυτό. Τίποτα απ' τα δύο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί λάθος ή σωστό. Εγώ αμέσως σας δηλώνω γραπτώς πως ανήκω κατά ένα τεράστιο ποσοστό στο "Κεφάλι". Αυτός μάλιστα ήταν και ο προβληματισμός μου. Απο εκεί ξεκίνησε. Απο τον καταναλωτισμό μου και την διαθεσή μου να περνάω συνέχεια καλά. Ωραίο είναι να περνάς συνέχεια καλά, αλλά μπορείς να το κάνεις όταν σκέφτεσαι τους συνανθρώπους σου να υποφέρουν;
