Good times, bad times

Ο τίτλος παρμένος απο τραγούδι σαλονικιώτικης μπάντας που ακούω γράφοντας. Βασικά τα λέει όλα. Για τη χρονιά που μας πέρασε εννοω. Καλές και κακές στιγμές. Και γιατί να τα λεω αυτά τωρα (θα αναρωτηθεί καποιος περίεργος)? Τα λέω αυτα τώρα γιατί είναι στάνταρ πράγματα που μπορείς να γράψεις το πρώτο post της χρονιάς, έτσι απλα για να σου δώσουν ώθηση. Και χρειάζομαι μια ώθηση γιατι αυτο το ηλεκτρονικό ημερολόγιο κάποτε το λάτρευα και εδω και πολυ καιρο το έχω παραμερίσει πάρα πολύ. Η δικαιολογία μου ειναι ότι δεν έχω έμπνευση να γράφω πράγματα πλέον. Μπα... νομίζω οτι λεω μαλακίες! Αν ήθελα να γράψω θα το προσπαθούσα έστω. Και αν δεν μπορούσα τότε οκ, πάω πασο, να τα παρατήσω. Αυτό που συμβαίνει ειναι οτι δεν θέλω μάλλον. Λεω μάλλον γιατι και γω δεν εχω ανακαλύψει τον λόγο. Βασικά οχι, παλι κοροϊδεύω τον εαυτό μου. Νομίζω οτι ξερω τον λόγο απλά δεν τον μοιράζομαι εδω μέσα. Τέλος.

Το ξέρατε οτι αναμεσα στις 5 και στις 6 ο κοσμος βγάζει το σκύλο του βόλτα? Να πω την αληθεια ειναι δικη μου διαπίστωση! Απλα ερχόμενος σπίτι μου παρατήρησα όλων των ειδων τα σκυλια και παράλληλα όλων των ειδών τους ανθρώπους να τα κρατουν με λουράκι. Δυστηχώς δεν είδα κανένα σκυλάκι να τρέχει/παίζει ελεύθερο. Αλλα τί να κάνεις? (Να μαλώνεις? Χαχα) Έτσι είναι αυτά! Δεν βρίσκεις έυκολα σκυλί σαν την Μπρούνα!!! Ναι, εκεί ήθελα να καταλήξω. Και να παραθέσω και μια καταπληκτική φωτογραφια της! Ορίστε!



Πω! πάντα όταν έγραφα δεν έμπαινα στην θέση αυτού που διαβάζει τα γραφόμενά μου. (Γενικά, για να πω την αλήθεια ποτέ δεν μπαίνω στη θέση κάποιου και δέξου το σαν σφάλμα) Φαντάζομαι που λέτε να μπαίνει κάποιος στο blog μου και να βλέπει ένα ψιλομεγάλο κείμενο και να το κλείνει αμέσως λέγοντας απο μέσα του "Τι μαλακίες καθετε και γράφει ο τύπος?!?". Όπως ακριβώς δηλαδή κάνω και γω συχνά πυκνά. Με άτομα τα όποια δεν με ενδιαφέρει να δω τι γράφουν εννοείτε (ας το ξεκαθαρίσω). Αλλά μόλις σκέφτομαι κάτι τέτοιο και πάω να κόψω πράγματα ή να σταματήσω εκεί, αναπτύσεται μια άλλη σκέψη! Τι με νοιάζει εμένα αν βαριεται κάποιος να διαβάσει όλα αυτά που γράφω? Για την πάρτη μου γράφω. Σ'όποιον δεν αρέσουν ή βαριέται να πάρει το μπουλελέ! Σωστά ε? Έλα όμως που μετά σκέφτομαι το εξης: αν δεν σκέφτομαι αυτόν που θα το διαβάσει γιατί το γράφω? Αρα το γράφω γιατι θέλω να το διαβάσουν κάποιοι, έτσι? Και επικρατεί ένα μπάχαλο σκέψεων το οποίο διαβάζεις τώρα και μπορει να έχεις κουραστεί...... Αλλα ξέρεις κάτι? Δεν με νοιάζει.... :-P


Η φάση, που λέτε, είναι Δυτική Μακεδονία. Με τη σειρά: Κοζάνη-Φλώρινα-Γρεβενά-Καστοριά. Επαρχία, παρακμή, καγκουριά, cultίλα, τρέλα, κρύο, γνωριμίες, κοινόβιο, εθνίκια, καρναβάλια, φωτιές, 200 χλμ. για μια μπαρότσαρκα ρεεεε!!!

Νιώθω κάπως ωραία τώρα που επιτέλους έγραψα κάτι (έστω και ασήμαντα πράγματα...) στο blog μου. Δεν έχω ιδέα πότε θα είναι η επόμενη φορά που θα γράψω. Τα λέμε πάντως!

(Ένα σφίξιμο και μια αβεβαιότητα λίγο πριν πατήσω το κουμπί για να ανένει το κείμενο. Άραγε είμαι σίγουρος οτι θελω να τα πώ όλα αυτά? Αν το διαβάζεις σημαίνει πως είμαι...)