Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009
Μουσική ρε!
Αυτά είναι...
(16-11-2009)
Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009
Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009
25 ºC /77 ºF
Κάτι όμως δεν πάει καλα... Το έχεις παρατηρήσει εδώ και ώρα.
Είναι 9 Νοεμβρίου!!! Τις βιτρίνες των μαγαζιών στολίζουν χριστουγεννιάτικα δέντρα, στολίδια και Αη Βασίληδες!! Δεν γίνεται να ιδρώνεις και να θες να πας να δροσιστείς σε καμιά παραλία. Πως να το κάνουμε. Δεν μου φαίνετε σωστό!
Τα 'χει παίξει ο καιρός ...σε λέω!
Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009
Which side are you on?
Νιώθουμε άτυχοι, αδικημένοι, και φτωχοί. Ή τουλάχιστον μη-πλούσιοι. Θέλουμε όλοι μας να φύγουμε, να ταξιδέψουμε, να δούμε τον κόσμο. Να πάρουμε αυτή τη μπλούζα που είδαμε στο εμπορικό, αυτό το καινούριο κινητό, να βγούμε για να πιούμε ένα ποτό, να μαζευτούμε σε ένα ταβερνάκι για φαϊ, να κάνουμε ένα πάρτυ και να χορέψουμε όλο το βράδυ. Θα περάσουμε σίγουρα ωραία.
Το θέμα που θέλω να θίξω είναι το ότι δεν έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες. Και γιατί αυτο? Γιατί απλά έτσι έτυχε. Γιατί το 8χρονο παιδάκι που ζει σε μια χώρα της Αφρικής και κοιτάζει απορημένο τον φακό της φωτογραφικής μηχανής ενός ρεπόρτερ, με τα κοκκαλά του να μοιάζουν με το ομοίωμα του άνθρωπου που είχαμε στην 6η τάξη του Δημοτικού και που χρησιμοποιούν για την ανατομία, στο πανεπιστήμιο, δεν διάλεξε να είναι φτωχό, νηστικό και να ζει σε κατάλυμα. Δεν ξέρει πώς είναι ο πλαστικός άνθρωπος που περιγράφω γιατί απλούστατα δεν πήγε στο Δημοτικό, ή στο Πανεπιστήμιο. Δεν τρώει μεξικάνικο/κινέζικο/ιταλικό γιατί δεν έχει την ευκαιρία να τα δοκιμάσει. Δεν πίνει αλκοολ γιατί δεν έχει ούτε καν νερό. Δεν διάλεξε τη ζωή που έχει. Απλά έτυχε να γεννηθεί εκεί. Όπως όλοι εσείς που έτυχε να γεννηθείτε στην Ελλάδα. Κανείς δεν το είχε προσχεδιάσει.
Είναι δύο οι όψεις του νομίσματος...
Κεφάλι: Είμαστε τυχεροί που γεννηθήκαμε σε πιο ανεπτυγμένες χώρες. Μόνο και μόνο μ'άυτό μας έχουν δωθεί ευκαιριές. Ας μην τις χαραμίσουμε. Ας ταξιδέψουμε τώρα που είμαστε νέοι. Ας χαρούμε τα σαββατόβραδα μας, τις γυναίκες, τις βόλτες με τ'αυτοκίνητο, τους 3 υπολογιστές στο σπίτι. Εξάλλου δεν φταίμε εμείς που κάποιοι άνθρωποι ήταν άτυχοι και ζουν σε άθλιες συνθήκες.
Γράμματα: Όχι! Δεν είναι κάποιοι απλοί άνθρωποι. Είναι όλοι τους συνάνθρωποι. Αν δεν έχει να φάει ο συνάνθρωπός μου, εγώ δεν θα φάω μέχρι να σκάσω, δε θα πιώ για να μεθύσω και δεν θα πάρω ότι μου πλασάρουν οι διαφημίσεις. Θα κάνω κράτει. Θα βοηθήσω όσο μπορώ. Με χρήματα απο το περίσσευμά μου και με ρούχα απο τη ντουλάπα μου.
Ψάξτε βαθιά στον εαυτό σας και βρείτε σε ποιά πλευρά ανήκετε. Δεν κρίνετε κανείς απ'αυτό. Τίποτα απ' τα δύο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί λάθος ή σωστό. Εγώ αμέσως σας δηλώνω γραπτώς πως ανήκω κατά ένα τεράστιο ποσοστό στο "Κεφάλι". Αυτός μάλιστα ήταν και ο προβληματισμός μου. Απο εκεί ξεκίνησε. Απο τον καταναλωτισμό μου και την διαθεσή μου να περνάω συνέχεια καλά. Ωραίο είναι να περνάς συνέχεια καλά, αλλά μπορείς να το κάνεις όταν σκέφτεσαι τους συνανθρώπους σου να υποφέρουν;
Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009
Κρανιά
Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009
Νέα Ζωή
Ο ήλιος και η ζέστη μας αποχαιρέτησαν. Την θέση τους πήραν επάξια τα σύννεφα και οι μπόρες.
Κάτι παρόμοιο συνέβη και στα συρτάρια σου, έτσι;
Μια νέα ζωή που έπρεπε να αρχίσει πέρισυ. Καλοπέρασες όμως. Και τώρα μπαίνεις στα δύσκολα. Υποχρεώσεις. Ευτυχώς που δεν χάθηκε η όρεξη σου. Η όρεξη για ζωή, πάνω απ' όλα.
Να μην αλλάζεις δρόμο στις άσχημες καταστάσεις αλλα να τις προσπερνας με θάρος. "Κάθε εμπόδιο για καλό". Να μην σκύβεις το κεφάλι! Να συνεχίσεις.
Και εγώ θα συνεχίσω... Γιατί δεν είμαι μόνος!
Έχω δίπλα μου ανθρώπους σωστούς. Πραγματικούς φίλους! Που μου δίνουν θάρος και τους δίνω και γω. Που μου δίνουν χαρά. Και μου χαρίζουν όμορφες στιγμές όταν βρίσκομαι μαζι τους. Φίλους χαμένους που θα ξαναβρεθούμε μαζί αργά ή γρήγορα, δεν τους αφήνω έτσι εύκολα!
Σε σας λοιπόν...
Υ.Γ.: Σιγά ρε παιδιά, δυό μήνες έλειψα! Ακριβώς!
Υ.Γ. 2: Θα 'θελα να ανεβάσω άπειρες φωτογραφίες απο τις καλοκαιρινές (μας) διακοπές αλλα θα το κάνω κάποια άλλη στιγμή μάλλον.
Υ.Γ. 3: Ένας παλιός blogger επέστρεψε. Εδώ.
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009
Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009
Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009
Μεγάλο Φωτεινό Καλοκαίρι!
Μέσα στη ρουτίνα της πόλης βρίσκεις διαφυγή. Είναι μια άσχημη φάση η αναμονή των διακοπών. Αλλα είναι μια φάση! Ναι, ναι... Ξέρω... Σαν το ρολόι που σταμάτησε στις 7... Μόλις όμως τελειώσει θα ζήσεις καταστάσεις που θα θυμάσαι για μια ζωή. Το λες και το ξαναλές μέχρι να το συνειδητοποιήσεις πως θα ‘ναι το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής σου! Σκέφτεσαι και βάζεις στοίχημα με τον εαυτό σου πως θα ξεπεράσει το προπέρσινο και σίγουρα το περσινό. Αναμονή!
Βολτάρεις στη παραλία • ματιές σε βιβλία με ενδιαφέρον εξώφυλλο • ματιές σε όμορφες γυναίκες • μυρωδιές απο καντίνες • παιχνίδια • φθηνές μπύρες • μουσική της επιλογής σου • τίτλοι τέλους για την αγαπημένη σου μπάντα • συζητήσεις • κόσμος πολύς γύρω σου • διασκέδαση
«Υπάρχει;»
«Βεβαίως. Έρωτας για τη ζωή, για το καλοκαίρι, για τη θάλασσα, για τη παρέα, για τη μουσική, για ‘σένα, για όλους… Χωρίς παρεξηγήσεις»
Δευτέρα 25 Μαΐου 2009
Κυριακή 17 Μαΐου 2009
English Breakfast
Ξυπνάς, λοιπόν, και πηγαίνεις κατευθείαν στο παράθυρο. Τραβάς την κουρτίνα και αντικρύζεις μια ακόμα υπέροχη μέρα! Μυρίζει καλοκαίρι! Σου μυρίζει ο ήλιος! (Δε θυμάμαι που το 'χα διαβάσει, μα και κάποιος άλλος μύριζε τον ήλιο)
Και θες να φύγεις χωρίς δεύτερη σκέψη... Κι όμως, κάτι σε κρατάει εδω. Όχι για πολύ ακόμη ομώς...
Βάζεις εκείνον τον δίσκο που έχεις καιρό να τον ακούσεις. Ναι, αυτόν που έχεις αγαπήσει τα άγνωστα τραγούδια του και όχι τα hitακια του...
Η αργή και απλή μελωδία του μπάσου, σου θυμίζει τον εαυτό σου όταν πρωτοέπαιζες...
Σου θυμίζει Αγγλία. Ένα ηλιόλουστο πρωινό. Στην εξοχή. Μαζί με καλή παρέα. Και σου 'ρχετε στο μυαλό αυτή η εικόνα απο το Trainspotting. Choose life... Και άλλα πολλά...
Θέλεις να πάρεις το ποδηλατάκι σου και να φύγεις... Να ξεφύγεις... Να σε χτυπήσει ο αέρας στο πρόσωπο. Να μην σε νοιάζει τίποτα. Να μην σκέφτεσαι τίποτα.
Μα κάτι σε κρατάει εδώ... Όχι όμως για πολύ!!!
Πέμπτη 14 Μαΐου 2009
Let me go oooon....
When I'm out walking I strut my stuff yeah I'm so strung out
Let me go on like I blister in the sun
Let me go on big hands I know you're the one
Body and beats I stain my sheets I don't even know why
My girlfriend she's at the end she is starting to cry
Let me go on like I blister in the sun
Let me go on big hands I know you're the one
When I'm out walking I strut my stuff yeah I'm so strung out
I'm high as a kite I just might stop to check you out
When I'm out walking I strut my stuff yeah I'm so strung out
I'm high as a kite I just might stop to check you out
Body and beats I stain my sheets I don't even know why
My girlfriend she's at the end she is starting to cry
LET ME GO OOON, LIKE I BLISTER IN SUN
LET ME GO OOOOON, BIG HANDS I KNOW YOU'RE THE ONE!
Πέμπτη 30 Απριλίου 2009
Δευτέρα 20 Απριλίου 2009
Είμαι ένας άνθρωπος μόνος...
άγονη βροχή θα πέφτει πάνω μου
το χάδι σου
και εγώ σαν γέρικο σκυλί μες το λιμάνι
θα πεθαίνω στο πλάι σου."
"Στο Πλάι Σου"
Παρασκευή 3 Απριλίου 2009
Είσαι εσύ...
Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009
Εθισμός
Μιλάω για εθισμό σε ουσίες και όχι σε καταστάσεις... Συνεχίζεις να κάνεις κάτι ενώ ξερεις οτι σε καταστρέφει! Και σ'αρέσει κιόλας... Δε σκέφτεσαι πως τη ζωή σου θα μπορείς να την χαρείς λιγάκι περισσότερο και λιγάκι καλύτερα? Χωρίς προβλήματα υγείας... Ίσως θα έπρεπε να το σκεφτείς τώρα που είναι νωρίς και όχι τότε που θα χρειάζεσαι κάποιες ανάσες ακόμα...
Δεν θα σου χαριστεί! Θα σε κάψει! Όπως το τσιγάρο που καις εσύ χωρίς να το καταλαβαίνεις.. "Για να περάσει η ώρα" λες. Ή "Άσε με τώρα, έχω νεύρα/νταλκά/κέφια/στεναχώρια". Λες και αυτό θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα... Όχι! Δεν θα σε κάνει! Θα σε κάνει χειρότερα... σε βάθος χρόνου βέβαια για να μην το καταλάβεις και έτσι να μην τους στερήσεις την δουλειά και την υπέροχη ζωή απο τα δικά σου χρήματα.
Τα σκας κανονικά σε μεγαλοεπιχηρήσεις, κερδοσκόπους, λαμόγια, βαποράκια... Αυτοί είναι ο χάρος... Ζούνε με το να σε ποτίζουν θάνατο, αρρώστιες και κατάντια.
Γιατί ο εθισμός, για 'μένα, είναι κατάντια. Είτε έιναι αλκοολ, είτε νικοτίνη, είτε ηρωίνη... Είναι πράγματα που σε εμποδίζουν να είσαι ο εαυτός σου. Γίνεσαι κάποιος άλλος. Καθοδηγούμενος απο τις ουσίες.
Καταστρέφεις οικογενειες, περιουσίες, φτάνεις στον εξευτελισμό για να βρείς τη δόση σου. Ακόμα και στην παρανομία.
Πες όχι. Μια εμπειρία λιγότερη, πολλά χρονάκια καλύτερα.
Καλύτερα να μην μιλήσω για φιλευσπλαχνία ε? Δε νοιάζεσαι οτι αυτό που κάνεις μπορεί, εκτός απο 'σένα, να κάνει κακό και στους γύρω σου. Μπορεί να είναι και άτομα που αγαπάς. Τους δείχνεις έτσι έμπρακτα την αγάπη σου ε? Με το να τους κερνας λιγάκι καρκίνο.... Τι θέλεις? Στατιστικά στοιχεία? Ως παθητικός καπνιστής έχω 15% πιθανότητες να εμφανίσω ασθένειες που σχετίζονται με το κάπνισμα και 20-30% να πάθω καρκίνο του πνεύμονα. Μόνο με το να είμαι σε χώρο που εισπνέω τον καπνό του τσιγάρου. Αν εσένα δεν σε ενδιαφέρει η υγεία μου, εμένα να ξέρεις πως με ενδιαφέρει πάρα πολύ.
Αλήθεια, δεν το 'χεις σκεφτεί ποτέ πως μπορεί να είσαι εσύ υπέυθυνος για κάποιον μη-κανιστή που πεθαίνει απο καρκίνο, ε?
Δεν έχεις σκεφτεί ποτε πως όταν πιείς και οδηγήσεις μπορεί απο λάθος σου να σκοτώσεις μια οικογένεια, ε?
Αν δε σε νοιάζει ο εαυτούλης σου -που αυτό είναι το θέμα, ότι σε νοιάζει μόνο αυτός- σκέψου τους άλλους που θέλουν να ζήσουν!!
Μόνο και μόνο η σκέψη του ότι κάνεις κάτι το οποίο δεν μπορείς να ελεγξεις και να το σταματήσεις δεν σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα? Κάνε κάτι λοιπόν γι'αυτό...
Κόψε το γαμημένο το τσιγάρο! Απεξαρτήσου απ' τα ναρκωτικά και μην το σκέφτεσαι καν να τα αρχίσεις για την εμπειρία! Περιόρισε το αλκοολ και κοψτο εντελώς όταν οδηγείς!
Σάββατο 14 Μαρτίου 2009
Αναμνήσεις/Memories
Και δεν είναι μόνο οι χειροπιαστές αναμνήσεις. Είναι και αυτές που σου μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό. Καταστάσεις που δε θα ξεχάσεις όσα χρόνια και ας περάσουν, ότι και να προηγηθεί!
Όπως εκείνο το καλοκαίρι. Που ισχυρίζομαι οτι άλλαξε τη ζωή μου!
Οι τρέλες της ηλικίας που γελάς ξανά και ξανά όταν τις σχολιάζεις απο το βλέμα του έφηβου πια.
Οι πρώτες εκδρομές και εξορμήσεις.
Εκείνη η Καθαρά Δευτέρα...
Κάθε μια στιγμή που πέρασες καλά και αυτές είναι πολλές!!
Φωτογραφίες? Άπειρες!
Εισητήρια τρένων, λεωφορείων, αεροπλάνων.
Αποκόμματα εισητηρίων απο συναυλίες.
Μια χειροποίητη ονειροπαγίδα και μια επισης χειροποίητη φωτογραφική μηχανή!
Ταμπελάκι για συνάντηση μετα απο χρόνια με τους συμμαθητές.
Διάφορες βλακείες δηλαδη... Βλακείες όμως που για σένα εχουν σημασία...
Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009
Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009
Voyage
Σε συνεπαίρνει μια καταπληκτική μελωδία... Η μουσική σημαίνει πολλά για σένα. Θα 'θελες να γίνεις μουσικός. Καλά άρχισες αλλά κάπου στη μέση χάλασε η δουλειά...
Και μετά ήθελες να ταξιδέψεις... Παντού!
-Λες να τα καταφέρω?
-Σίγουρα. Δε σε φοβάμαι. Γι' αυτά είσαι γεννημένος εσύ!
-Μου δίνεις τόσο θάρρος. Με γεμίζειςμε ενέργεια! Σ' ευχαριστώ!
Ναι, θα ταξιδέψω! Θα ταξιδέψουμε δηλαδή!
Ανυπομονείς! Πότε θα πάμε εκεί? Και εκεί... Και εκεί...
Όποτε θέλεις. Και τώρα θα πήγαινα... Αν μ' ακολουθούσες...
Είναι τέλεια εδώ! Ας ζήσουμε για πάντα έτσι... Στον άνεμο!
Σου 'ρχονται στο μυαλό εικόνες... Εκείνος ο μουσικός του δρόμου στον κεντρικό πεζόδρομο της Γλασκόβης, ο καβγάς δύο μεθυσμένων σε σοκάκι του Δουβλίνου, η βόλτα με τη γόνδολα, στα κανάλια της Βενετίας, που ποτέ δεν έκανες, η "παράξενη" παρέλαση στο Άμστερνταμ, η έκθεση φωτογραφίας σε μια πλατεία της Κοπεγχάγης, οι ρακοσυλλέκτες ένα κρύο πρωινό στην Στοκχόλμη, τα παιδάκια που έκλαιγαν επειδή δεν ανέβηκαν στο τρενάκι του Indiana Jones στη Disneyland, η τεράσια παραδοσιακή μπυραρία στο Μόναχο, ο πωλητής χαλιών που σε κυνηγούσε για "παζάρια" σε μια αγορά της Κωνσταντινουπολης.... Και άλλα πολλα!
Δεν τα πήγες και άσχημα μέχρι στιγμής... Λες να 'ρθουν και καλύτερα?
Στα καλύτερα λοιπόν! ...Και τσουγκρίζεις... Μόνος σου!
Υ.Γ.: Μείνε εδώ, κοντά μου... Δε θα σου κάνω κακό. Δε θ' αφήσω σε κανέναν να σου κάνει! Αλήθεια! Θα σε προσέχω......
Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009
"Σήκω" σου φωνάζει!
Soundtrack λίγων φεγγαριών...
Το άκουγα όταν ήθελα κάτι να με τονώσει και να μου αναπτερώσει το ηθικό... Ζόρικες μέρες!
Το ακούσαμε στο party και πραγματικά ήταν τέλειο αυτο το παρτάκι! Δε μας έλειπε και πολύ η ελευθερία όπως άλλοι έλεγαν...
Μετά, το ακούσαμε όταν πήγαμε διακοπές! Το ακούγαμε συνέχεια δηλαδή... Είχε πολύ ήλιο βλεπεις και ταίριαζε κιόλας.
Το άκουγα και στα ακουστικά όταν ερχόμουνα για να σε γνωρίσω πρώτη φορα! Μακάρι να μην σε γνώριζα ποτε!
Μου θυμίζει καλοκαίρι... Να βλέπεις θάλασσα μέχρι εκεί που βλέπει το μάτι σου και απο πάνω ο ήλιος.... "Σήκω" σου φωνάζει! Αυθόρμητα παιδικά παιχνίδια. Φιλιά και έρωτες. Καταχρήσεις.
Παράληλα μου φέρνει στο μυαλό ζεστό μεσημεράκι στη άδεια πόλη.. Βόλτα με τα πόδια, άραγμα σε γρασίδια, μπυρίτσα στο χέρι (και στη τσάντα πάντα!) και το βράδυ για κρασάκι σε κάποιο γεμάτο και πολύ ντουμανιασμένο μαγαζι και πιο μετά βόλτα στη τσιμεντένια μας παραλία. Να ξαπλώνεις στην αποβάθρα και να βλέπεις τ'άστρα!
-Τα φαντάζεσαι και 'συ ε?
-Δε τα φαντάζομαι. Τα θυμάμαι!
Αλήθεια αυτό το τραγούδι μου θυμίζει καλοκαίρι. Μου κακοφάνηκε που το άκουσα χειμώνα αλλα μ'άρεσε πολύ γιατί θυμήθηκα το καλοκαίρι. Πολύ ωραίο κόλπο! Να συνδέω κάποιο τραγούδι που μου αρέσει με κάποιες όμορφες στιγμές της ζωής μου. Όταν το ακούω θα τις θυμάμαι πάντα! Και ελπίζω και για πάντα...
Μπορώ να κάνω το ίδιο και για ανθρώπους! Μα εσύ είσαι πολλά τραγούδια.. Κι εσύ... κι εσύ... κι εσύ.... Είσαι πολλές στιγμές. Κακές και καλές! Όλοι οι άνθρωποι είναι!
-Κράτα τις καλές και πέτα στα σκουπίδια τις παλιές.
-Όχι στα σκουπίδια! Στην ανακύκλωση για να μπορέσουν να αλλάξουν και να γίνουν καλές!
Δεν κατάλαβες ακόμα ποιο τραγούδι λέω? Αυτό!