Ο νόμος του Μέρφυ προστάζει πως ότι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει. Και πως όταν προσπαθείς να επιτύχεις κάτι όλο το σύμπαν συνωμοτεί εναντίων σου έτσι ώστε να μην τα καταφέρεις.
Από την άλλη όμως, ο αλχημιστής στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Πάουλο Κοέλιου υποστηρίζει πως "Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί στο να το αποκτήσεις".
Ποιόν απ' τους δυο να πιστέψεις άραγε;
11 σχόλια:
Ωραίο μπλογκ φίλε μου,το πέτυχα ανάμεσα σε άλλα και μερικά κείμενα που διάβασα είναι εκπληκτικά!Συγχαρητήρια!
Ό,τι αφορά το θέμα που θέτεις,θα απαντούσα υπέρ του Μέρφυ γιατί φαίνεται να επιβεβαιώνεται πιο πολύ στην καθημερινότητα η δική του άποψη,όπου στην πιο απλή μορφή πχ ενός προγράμματος τα μισά θα πάνε στραβά και άντε μετά να τρέχεις.
Οντως, ο αλητης ο Μερφυ φαινεται να εχει πιο πολυ δικιο. Σ'ευχαριστω για τα καλα σου λογια. Τα λεμε!
εγω πιστευω πως κανενας απο τους δυο δεν εχει δικιο αν και συμφωνω σε καποια σημεια και με τον εναν και με τον αλλον. και τα 2 ειναι αοριστα και σχετικα. πιστευω παντως στο οτι μπορεις να ελξεις καποιες καταστασεις μεχρι εναν βαθμο μονο με την συμπεριφορα και την σκεψη σου, αλλα σε καμια περιπτωση ολοκληρες τις καταστασεις.
τον Μέρφυ ! Χωρίς δεύτερη σκέψη !
ο Κοέλιου, Κουέλο , Κοάλα , Κοέλο είναι σε γενικές γραμμές ένας τύπος που γουστάρει να περπατάει πολύ, να γράφει βιβλία της πούτσας για το ότι περπατάει πολύ και να μυρίζει μασχάλες -σόρυ για το λεκτικό-
Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.
ανωνυμε, γραψε και εσυ ενα βιβλιο για τον ολοκληρωτισμο σου και βαλε σαν προλογο το comment που εγραψες. βλεπω να πεταγοντε εκατονταδες ανωνυμοι και να γραφουν για σενα: ο ανωνυμος ειναι σε γενικες γραμμες ενας τυπος που μηδενιζει, γραφει βιβλια για το οτι μηδενιζει και - εδω βαζουμε μια βλακεια επειδη δεν εχουμε επιχειρηματα.
δεν μηδένισα,
υποστήριξα τον νόμο του Μέρφυ
(άνοιξε τα μάτια σου,
δεν μπόρείς να βγάλεις νόημα από μια απλή παράγραφο και πας να το παίξεις κι έξυπνος.)
Υ.Γ. τέτοια του αξίζουν του Κοάλα τέτοιος πού 'ναι
Υ.Γ.2 Mplaksant τι είναι ο ολοκληρωτισμός, γιατί δεν νομίζω πως ταιριάζει το σχόλιο που έβαλα για πρόλογο σε βιβλίο που τον περιγράφει. κι εγώ νόμιζα ρε παιδί μου πως οι ατζούγιες είναι πράσινο λαχανικό που μοιάζει με πράσο (διαισθητικά) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι όντως.
Υ.Γ.3 γουστάρω ανωνυμία και κουκούλωμα.
βάλε κάμερες, διαδικτυακές, ολοκληρωτικές.
ο ανώνυμος 3:02
υποστηριζοντας το θαρρος της επωνυμιας δεν παει να πει οτι ασπαζομαστε καμερες κλπ. Αλλα ξεχασα, μιλαω με εναν μηδενιστη, ισοπεδωτικο. Στην υγεια σου
ρε Mplaksanτ,
σοβάρα τώρα,
τα πιστεύεις αυτά που λες?
τι διάολο επιχειρήματα είναι αυτά?
εσύ μπορεί στο σχολείο να
διάβαζες κοέλιο και να σου άρεσε, οκ, δεκτό(και γώ κάποια στιγμή στο γυμνάσιο είχα ένα σι ντι "legend rocks 3"), αλλά
εγώ δεν τονε γουστάρω τι να κάνουμε. πρέπει να γίνει μανούρα απ' το τίποτα?
ξανακοίτα μία το πρώτο σχόλιο μου πάλι και βρες λίγο το ρεζουμέ. εύκολο είναι.
κι αν ρε παιδί μου είναι τόσο ιερός για σένα ο κουέλιους να ορίστε:
-ο κοέλιος δεν μυρίζει μασχάλες-
ευχαριστήθηκες τώρα?
υ.γ. το τελευταίο σχολιάκι σου θυμίζει διεγραμμένο συνδικαλιστή της οακκε?
φιλικά
ο ανώμυμος 3:02
ξαναδιαβασε απλα το πρωτο σου ποστ και την πρωτη απαντηση μου.
είσαι μεγάλο νούμερο
ο ανώμυμος 3:02
Δημοσίευση σχολίου