αυτό.

στο πλαϊ σου

"Θα μ'αγαπάς, θα μ'αγαπάς
μα δεν θα φτάνει..."

Διείσδυση

εσείς οι άνθρωποι 

προσπαθείτε να μπείτε συνέχεια 

ο ένας 

στο μυαλό του άλλου

και τα καταφέρνετε 

μα 

δε καταλαβαίνετε 

πως αν 

αντι 

να προσπαθείτε να σπάσετε 

την πόρτα του απέναντι

ανοίγατε την δικιά σας

θα φτάνατε στο ίδιο αποτέλεσμα 

και 

θα γλιτώνατε δυο σπασμένες πόρτες

αλλά από την άλλη 

που να ξέρω κι εγώ

ίσως 

οι σπασμένες 

πόρτες

 να σας φαίνονται ενδιαφερουσες 

 

α-παλεψιές

και η πρόζα* ξεκινά.

μαύρη μουσική.
όχι γραμμένη ή εκτελεσμένη από μαύρους.
μαύρη κατάθλιψη.
σφίξιμο.
φφ..
άλλη μια.

συμπέρασμα
δεν μ' αρέσει να πίνω μόνος μου.
[you 'll never drink alone]
θέλω να σε πάρω τηλέφωνο και να σου πω,
οτι θέλω να πίνω λιγότερο και να γράφω περισσότερο.
και ξέρω οτι θα συμφωνούσες.
έστω με το να σε 'περνα τηλέφωνο.

καλά δεν με λες.
εμμονικό απ' την άλλη ίσως με λες.
ο τ. λέει οτι έτσι γεννιόμαστε.
άλλη μια περίπτωση που η τύχη δεν χαμογέλασε.
σκατά.
κρίση άγχους πάλι.
να σε πάρω να με ηρεμήσεις. [σκέφτομαι]
μα αν σε ακούσω δεν θα ηρεμήσω. [ξανασκέφτομαι]

πήρα να σου πω να πάρεις το πλοίο και να 'ρθεις.
αλλα τελικά φοβήθηκα.
και άρχισα να λέω άσχετα πράματα.
μέχρι που μου πες
''σκεφτομουν να πάρω το πλοίο και να 'ρθω''

ξεκόλλα

*προζα=
ο πεζος λογος, 
το αντιθετο της ποιησης,  
λόγος που προχωράει χωρίς διακοπή,
κοινότοπο κείμενο δίχως φαντασία και φτωχό λεξιλόγιο.

κρυμμενο

Δεν του ειπε ποτε

οτι προτιμουσε να τη σκοτωσει, απο το να τη φιλαει στο μετωπο κι οχι στα χειλη. 

Και πεθανε.

the passion of lovers 

"Τον καιρό που μ' αγαπούσες με ρωτάς ένα πρωί 

στην κουβέντα μας απάνω, τι είναι άραγε η ζωή

τότε γύρισα και σου είπα για άλλους είναι το κρασί,

γι' άλλους δόξα, γι' άλλους πλούτη, μα για μένα είσαι εσύ.

Τώρα που άλλαξε η καρδιά σου και έναν άλλον αγαπάς,

απορείς μου λεν' ακόμα η δική μου πως χτυπά,

μήπως τάχα σαν και μένα δεν ειν' άνθρωποι πολλοί...

από μέσα πεθαμένοι και απ' έξω ζωντανοί."

βρες μου εσύ έναν τίτλο

απλά σκάσε και γράφε.

δεν μπορώ να πιστέψω πως στ' αλήθεια το κάνω. 

μετά από τόσους μήνες. 

αναβολή στην αναβολή. 

κάθε βράδυ τα ίδια. θα γυρίσω, θα γράψω. [μάντεψε τι φταίει]

καίμε τα μυαλά μας 

και μαυρίζουμε τα πνευμόνια μας

και τα σκέφτομαι όλα αυτά καθώς ψάχνω ένα μέρος για να κατουρήσω. 

προχωράω λίγο πιο πέρα από την πιάτσα των ταξί. 

δεν έχω όρεξη να ακούσω κανέναν μαλάκα να μου λέει
"τι κάνεις εκεί ρε παλίκαρε (sic);"

πήγα αρκετά μακριά.

ξανασκέφτομαι.
προσπαθώ βασικά.

χάος.

βγάζω το κινητό μου να σημειώσω κάτι.

αυτό όμως θέλει να πετάξει μέσα απ τα χέρια μου.

δεν μπορώ να γράψω μάλλον. 

[καλά είμαι... ναι]

τρελή βόλτα.

περνάς από μπάτσους μπροστά απ' τη βουλή

μα έχεις κρυμμένο το χο στου ποδηλάτου τη χειρολαβή.

και μετά...

ξημέρωμα, αθήνα, τομπλερον. [31052015]

ο χρόνος είναι αδυσώπητος.

δεν σταματάει ποτέ. -π

νομίζω πως δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα που να μην σε σκεφτώ.

και κάθε βράδυ αγκαλιάζω άψυχα μαξιλάρια αφού δεν είσαι εδώ.

θέλω να σε πάρω τηλέφωνο και να σου πω "σ' αγαπάω και άντε γαμήσου".

ή μήπως "άντε γαμήσου, σ' αγαπάω";

[αλλα δεν το 'χω]

κλείνω. 

παγιδευμένοι σε μια δίνη αντιφάσεων

βολοδέρνουμε στα βάθη της νύχτας