Ότι έδωσα έχω πάρει και 'γω

Η ζωή μου κυλάει υπέροχα. Συνεχίζω μ' έναν στόχο και κλείνω τα αυτιά μου σε κακοπροαίρετους. Τώρα όμως νιώθω μια αφόρητη πλήξη. Σκοτώνω τον χρόνο μου με διάφορους τρόπους. Το πιο παράξενο είναι οτι δεν τους εγκρίνω κιόλας.. Τελείωσα το βιβλίο που διάβαζα καιρό και ενθουσιάστηκα μάλιστα αλλα τώρα πιάνω τον εαυτό μου πολλές φορές μπροστά στη TV και μάλιστα χωρίς να παρακολουθώ. Αυτό κατάλαβα τελευταία.. Δεν είμαι δημιουργικό άτομο τελικά.. Έχω τόσο ελεύθερο χρόνο και δεν ξέρω πως να τον αξιοποιήσω. Σαπίζω!

Εκτός απο την πλήξη αρχίζουν να με πνίγουν οι τοίχοι.. Όχι. Δεν είμαι τέτοιο άτομο. Να κλείνομαι σπίτι ή να κοιμάμαι συνέχεια. Η ζωή για μένα πιστεύω πως είναι εκεί έξω!
Θέλω να βγώ. Κ να μην με νοιάζει πως θα είμαι και που θα πάω, και τι θα κάνω και πότε θα γυρίσω.. Έτσι θα το απολαύσω! Να βγώ και να έχει ήλιο. Αλλά και κρύο. Τσουχτερό μάλιστα!
Να βγώ και να αντικρύσω τον Διαμαντένιο Ουρανό. Να σιγοτραγουδάω στιχάκια... Να είμαι πάνω στο ποδήλατο μου ή να περπατάω στην άκρη του πεζοδρομίου ή να είμαι στριμωγμένος μέσα σ' ένα λεφορείο...

Να βγώ και να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου. Να την δω να ανοίγεται μπροστά μου και όχι να κλείνει, κλείνοντάς με και μένα μέσα. Να στέκομαι μακριά απ' όλα αυτά που μου στερούν τη ζωή και να πηγαίνω προς αυτά που μου τη χαρίζουν και που μου την κάνουν ομορφότερη. Και αυτά είναι πολλα. Εγώ δεν έχω βρεί σχεδόν τίποτα. Άνθρωποι, μέρη και καταστάσεις που σε κάνουν να νιώθεις ξεχωριστός. Φίλοι που σ' αγαπάνε και πιστεύουν σε σένα. Που ότι κα να συμβεί θα ναι δίπλα σου! Ναι. Γιατί όταν δίνεις, παίρνεις κιόλας...

Και μέτα έρχονται όλες οι υποχρεώσεις. Δεν τις θέλεις και όμως χωρίς αυτές δεν κυλάει η ζωή σου... Να μην ξεχάσεις να διαβάσεις, να συμαζέψεις το σπίτι, να κατέβεις για δουλειές πρωί καθημερινής στο κέντρο, να ξυπνήσεις και να τρέχεις απο δω και απο 'κεί για χαρτιά (γραφειοκρατικά). Εγώ κρατάω ένα. ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ΝΑ ΖΩ!!
Και προτείνω και το ίδιο και για σας. Να ζήσετε όπως εσείς θέλετε. Να μην δηλωνετε εύκολα παραίτηση. Παλέψτε το!