Διάφανα Κρίνα Live

Τα Διάφανα Κρίνα τα είχα δει άλλες 3 φορές σε 3 χρόνια, και για να μην χαλάσω και την παράδοση, πήγα και στο φετινό τους live. Έτσι λοιπόν το προηγούμενο Σάββατο 24 Νοεμβρίου φτάσαμε κατά τις 10 παρα κάτι στο club Υδρόγειος και μπουκάραμε (εγώ με πρόσκληση-κυριλέ), είχα προβλέψει πως δεν θα άρχιζε πριν τις 11! Έτσι αρχίζαμε να πίνουμε κρασιά και ούζα μέχρι να βγούν! Μέσα στο μαγαζί όπως παρατήρησε και η Χ. έβλεπες άτομα ηλικίας απο 15 εώς και 45 χρονών να περιμένουν με την ίδια ανυπομονησία τα Κρίνα...

Στο συναυλιακό μέρος τώρα τα Κρίνα άνοιξαν την συναυλία με καινούριο υλικό το οποίο με άρεσε πολύ. Το καινούριο cd όπως μας είπε ο Θάνος (Ανεστόπουλος) δεν ξέρουν ούτε αυτοί πότε θα βγεί! Λόγω όμως των καινούριων κομματιών έμειναν εκτός playlist άλλα τραγούδια που περίμενα και εγώ αλλά και πάρα πολύς κόσμος να ακούσει! Άρχισαν αργά και υποτόνικα με κομμάτια όπως το "Νύχτα", "Έγινε η απώλεια συνήθειά μας" και "Απ' τ' άπειρο σε σένα" ενώ πιο μετά αρχίσαμε να ανεβαίνουμε με "Μέρες Αργίας", "Σκισμένος χαρταετός", "Η αγάπη είναι ένας σκύλος απ' την κόλαση", "Απέραντη θλιμμένη ανταρκτική" και "Μπλέ Χειμώνας" όπου επικράτησε πανικός καθώς είναι κομματάρα!!!
Ο Θάνος και η παρέα του δυστηχώς δεν δικαίωσε όλους εμάς που φωνάξαμε «ούκ ολίγες» φορές να παίξουν το "Λιώνοντας Μόνος"...

Η μπάντα φεύγει απ' τη σκηνή μετά απο περίπου 2 ώρες συναυλίας αλλά κανείς δεν φεύγει απο το μαγαζί... Και φυσικά ξαναβγαίνουν παίζοντας ένα τραγουδι, χωρίς φωνητικά, απο το τελευταίο τους δίσκο που δεν θυμάμαι τώρα το όνομα του, μέτα ένα ή δύο τραγούδια ακόμη και στο τέλος κλείνουν τη συναυλία με το "Βάλτε να πιούμε"...

Ίσως όπως προείπα περιμέναμε κάτι παραπάνω αλλά παρόλ' αυτά είμασταν όλοι πολύ ευχαριστημένοι βγαίνοντας απο την Υδρόγειο και παίρνοντας το δρόμο προς το κρασάδικο για να πάμε να πιούμε όπως μας πρόσταξαν τα Διάφανα Κρίνα...!!

(Πλήρες playlist δεν υπάρχει! Το φωτογραφικό υλικό είναι απο το e-zine, Rockap.gr)

<Χωρίς Τίτλο>

Βρήκα την πόρτα ανοιχτή και μπήκα. Έξω έκανε κρύο.

Έτριψα τα χέρια μου πάνω απ' τη φωτιά.

Ξυπόλητες επαναστάσεις έτρεχαν πλάι σε μαραμένα ποτάμια.

Έρωτες που πέταξαν λευκή πετσέτα και χάθηκαν με αξιοπρέπεια.

Κοιτάζω το πρόσωπο της γυναίκας, στη στάση,

που περιμένει το πρωινό λεωφορείο.

Κάτι θέλω να πω μα η διαταγή είναι σαφής.

"Μη βγάλεις τσιμουδιά". Η Ευρώπη είναι απο πάνω σου.

ΠΥΞ ΛΑΞ 1994

Τύχη!

Σήμερα με κουτσούλησε ένα πουλί στο σχολείο... Όλοι με είπαν ότι είναι τύχη, κάποιοι οτι θα πάρω χρήματα... Πείτε μου, τί το τυχερό έχει να σε χέζει ένα πουλί???

EΛ.AΣ.

Χθες το βράδυ ήθελα να βγώ μια βόλτα στο κέντρο να πάω για κρασάκι στη ροτόντα όπου είχε μαζευτεί όλη η παρέα και με περίμενε... Λόγω 17ης Νοέμβρη φαντάστηκα πως θα 'χει επεισόδια στο κέντρο με αναρχικούς να σπάν τα πάντα και να πετάν μολότοφ στους αστυνομικούς και αυτοί με τη σειρά τους να απαντάν με δακρυγόνα και συλλήψεις! Αυτή η εικόνα μου ήρθε εμένα!
Πάω λοιπόν στον πατέρα μου και τον ρωτάω απο ποιόν δρόμο να πάω για να αποφύγω τα επεισόδια και μου απάντησε να μη πάω.. Ξαφνιάστηκα και τον ρώτησα γιατί να μην πήγαινα και μου είπε πως, θα με δούν έτσι με τα μακριά μαλλιά και να γυρνάω με το ποδήλατο αργά το βράδυ ανάμεσα στα επεισόδια και θα με «πάνε μέσα»!
Δεν περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο απ' αυτόν... ακούς εκεί επειδή έχω μακρια μαλλιά! Όταν του ζήτησα εξήγηση γι' αυτό, μου είπε: «Γιατί? Τον άλλον τον βάλαν φυλακή επειδή φορούσε πράσινα παπούτσια... τι νομίζεις? Τον άλλον τον Kύπριο δεν τον σαπίσαν στο ξύλο πέρισυ και μετά είπαν οτί σκόνταψε στη ζαρτινιέρα?».
Δεν έδωσα βέβαια πολύ σημασία τότε καθώς ήμουν πεπεισμένος να βγώ (ξεροκέφαλος).

Τελικά δεν βγήκα χθες το βράδυ... Όχι επειδή με έπεισε ο πατέρας μου να μην πάω αλλά λόγω βροχής. Όταν όμως κάθησα και σκέφτηκα αυτά που μου 'πε, είδα ότι είχε δίκιο. Οι μπάτσοι κάνουν ότι γουστάρουν... Έχουν αποκτήσει τέτοια μεγάλη εξουσία!!!
Τι κάνει όμως ένα παιδί 17 χρονών να θέλει να περάσει σε αστυνομική σχολή? ...εκτός απ' τον μισθό! Άκουσα μια μέρα στο σχολείο, δυστυχώς, μια συζήτηση 2 συμμαθητών μου. Ο ένας αριστερός δηλωμένος και ο άλλος μελλοντικός μπάτσος...
α:«Τι μιλάς κι εσύ ρες που θες να γίνεις μπάτσος?»
β:«Σε λίγα χρόνια ρε μαλακά θα σε βλέπω στις πορείες και θα σε βαράω με το γκλόμπ στο κεφάλι μέχρι να πεθάνεις!»
..Έμεινα!!! Σώπα ρε? Αυτή νομίζεις ότι είναι η δουλειά του αστυνομικού? Δεν σας τα λεν καλά μου φαίνετε.
Γι' αυτό σας λέω... Άν εξελιχθούν έτσι τα πράγματα τότε θα υπάρξει σίγουρα μεγάλο πρόβλημα.

ΚΑΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΤΩΝ!!!

Υ.Γ.: ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΟΥΤΕ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ, ΟΥΤΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ.-

Πλιάτσικας vs. Bono

Καθώς γύμναζα τον αντιχειρά μου κάνοντας ζαπινγκ στη τιβί σταμάτησα σε ένα γνωστό ελληνικό μουσικοκάναλο. Έπαιζε ένα τραγούδι του Φίλιππου Πλιάτσικα, μάλλον καινούριο, και άραξα να το ακούσω... Οι στίχοι του μιλούσαν για καταστροφές που γίνονται στον πλανήτη μας απο μας τους ίδιους και συγκεκριμένα στο ρεφρέν του κομματιού έλεγε: "Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα". Σε κάποια φάση του κομματιού τραγούδησε και ένας συμπαθητικός μαυράκος που δεν ξέρω το όνομά του και υπήρχαν υπότιτλοι των στίχων του που είχαν την ίδια θεματολογία. Οι εικόνες του κλιπ ήταν απο καταστροφές, μολύνσεις, διαδηλώσεις, πολέμους κ.α.!
Όλος ο πρόλογος λοιπόν για να σας θέσω το εξής ερώτημα... «Μπορεί μέσα απο την μουσική να αλλάξει προς το καλύτερο ο κόσμος μας?»
Και άλλοι μουσικοί όπως ο Bono των U2 και οι Green Day έκαναν κάποια παρόμοια κομμάτια αλλά δεν ξέρω αν θα έχουν ανταπόκριση στο κοινό και π.χ. να γραφτούν σε κάποια φιλανθρωπική ή οικολογική οργάνωση βοηθώντας έτσι λιγάκι την κατάσταση ή όλα αυτά γίνονται καθαρά για να πουλήσει το προϊόν...
Πείτε μου την γνώμη σας. Απαντήστε τώρα και κερδίστε!!!

Cover Art

48o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Το 48ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το οποίο θα διεξαχθεί από τις 16 εως τις 25 Νοεμβρίου 2007, μέσα από τα αφιερώματά του, εστιάζει σε δημιουργούς με ιδιαίτερη κινηματογραφική γραφή, αναγνωρισμένους διεθνώς για την προσφορά τους στον κινηματογράφο και ευρύτερα στην τέχνη και τη διανόηση.

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πραγματοποιείται κάθε Νοέμβριο στη Θεσσαλονίκη. Το 1992 ξεκίνησε μια νέα διεθνή πορεία φιλοδοξώντας να γίνει τόπος συνάντησης των νέων κινηματογραφιστών από όλον τον κόσμο, να καθιερωθεί ως το σημαντικότερο κινηματογραφικό γεγονός των Βαλκανίων και συγχρόνως να αποτελέσει τον κατεξοχήν χώρο προβολής και προώθησης της ελληνικής παραγωγής.

Πέρα από το πρόγραμμά του, το οποίο περιλαμβάνει το Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα, τις Ημέρες Ανεξαρτησίας, το Πανόραμα του Ελληνικού Κινηματογράφου, τις Ματιές στα Βαλκάνια, τα Αφιερώματα πραγματοποιούνται παράλληλα και στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, εκθέσεις, συναυλίες, και πολλές άλλες εκδηλώσεις που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι συγγενικές με την 7η Tέχνη.

πηγή: www.filmfestival.gr

Maybe?

"In another state of mind you 're still dancing..."

Χρονικά της κατάληψης pt.2

Τελείωσε και η κατάληψη.. πάει! Αυτό ήταν! Κάποιοι λένε οτι θα ξανακάνουμε. Ας κάνουμε.
Η δεύτερη βδομάδα μέσα στο σχολείο ήταν ΧΑΛΙΑ! Δεν είχε κόσμο, το βράδυ με το ζόρι 2 άτομα και όταν ψηφίζαμε να συνεχιστεί καμιά 100αριά άτομα να φωνάζουν υπέρ. Καλά, εμένα στ' ... μου ποιος πήγαινε και ποιός όχι απλά ήταν εξεφτελιστική κατάληψη και θα προτιμούσα να κλείσει παρά να κλείνουμε το σχολείο το βράδυ και να φεύγουμε όλοι βάζοντας καρέκλες στην πόρτα επειδή δεν είχαμε τα κλειδιά!!!
Τελοσπάντων, αυτά έτσι λίγο για να τα πω κάπου να χαρώ μιας και στο σχολείο τα λες σε όλους αλλα δεν σε δίνουν σημασία.
Κυριολεκτικά όμως δεν έγινε τίποτα την δεύτερη εβδομάδα στο σχολείο. Περνούσαν οι μέρες χάνοντας μάθημα (δεν μας χάλασε) και περιμένοντας την Παρασκευή να το κλείσουμε. Κάτι αυγοπολέμους με το διπλανό σχολείο που παραλίγο να πέσει και ξύλο με τους ηλίθιους τους δικούς μας, κάτι σπασμένα τζάμια από μεθυσμένους εξωσχολικούς φίλους μου και πολύ ρετσίνα (λιγότερο απο πρώτη βδομάδα) και μπουγάτσα (περισσότερη απο πρώτη βδομάδα) και Lila Pause όλη μέρα!!!!

Και σήμερα επιστρέψαμε στα θρανία ξανά... Δεν πειράζει μωρέ...

Κ.Π. Καβάφης - Κεριά

Κεριά (1899)

Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ' εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.

Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων·

τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,

κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,

και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.

Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.

Δε θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω

τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει

τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

Κ.Π. Καβάφη Ποιήματα

Συναυλίες Νοέμβρίου

Ήθελα να γράψω το παρόν λίγο πιό νωρίς για να αναφερθώ και στς 2 εμφανίσεις των Active Member την Παρασκευή και χθες Σάββατο. Δεν πήγα. Θα το 'θελα. Αλλά και σ'αυτήν των Soulfire μαζί με τους Κακό Συναπάτημα την Παρασκευή.

Τελοσπάντων, θα σας ενημερώσω για τις συναυλίες που θα πάω εγώ και θα σας προτείνω να πάτε!

Αρχίζουμε στις 16/11 με Παύλο Παυλίδη & B-Movies να εμφανίζονται live στο Ξυλουργείο του Μύλου για μια πολύ όμορφη βραδιά με τραγούδια δικά του, απο τους δίσκους "Αφού λοιπόν ξεχάστηκα" και "Άλλη μια μέρα" αλλά και με κομμάτια απο τα Ξύλινα Σπαθιά όπως συνηθίζει στα live του!!! Τιμή εισητηρίου: 15e, Ώρα: 21.30

Επόμενη συναυλία είναι αυτή από τα Μωρά στη Φωτιά. Την Παρασκευή στις 23/11 και αυτοί στο Ξυλουργείο του Μύλου θα δώσουν μια συναυλία, όπως κάθε χρόνο, στη Θεσσαλονίκη! Με το ντεμπούτο άλμπουμ τους το 1987 έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, και όχι όταν κυκλοφόρησε, γνωστή και αγαπημένη κλασσική ελληνική rock μπάντα. Τους περιμένουμε και αυτούς πως και πως!!! Τιμή εισητηρίου: 15e, Ώρα: 21.30

Τρίτη και τελευταία συναυλία που στάμπαρα για τον Νοέμβριο είναι των Διάφανων Κρίνων! Αυτή η μπάντα... Τι να πω? Ό,τι και αν πω είναι λίγο! Φοβεροί επί σκηνής. Μην τους χάσετε! Τους περιμένω αγωνιωδώς για να μας χαρίσουν άλλη μια τέλεια εμφάνιση. Το Σάββατο 24/11 και ώρα 21.30 με το εισητήριο ξανά στα 15e.

Αυτές ήταν οι συναυλίες που περιμένω να δω τον Νοέμβρη... Ελπίζω να σας δω εκεί! Εσείς θα χάσετε. (Κάνω σαν να είμαι της διοργανώτριας εταιρίας αλλά δεν είμαι.)

Playlist

Αν δεν το προσέξατε (λίγο δύσκολο), υπάρχει μία playlist στο blog!! Πιστεύω πως θα ανανεώνεται! Εννοώ να μην βαριέμαι να την ανανεώνω..
Δυστηχώς όμως δεν μπορείς να πας σε κάποιο επόμενο τραγούδι αν δεν τα ακούσεις όλα με τη σειρά. :(
Το είχα γράψει και σε ένα προηγούμενο post πως αν θέλετε παραγγέλνετε τραγούδια και αν μ' αρέσουν τα ανεβάζω!
Αυτά σχετικά με τη μουσική στο blog!
Θα ήθελα να σχολιάσω λιγάκι το ματς αλλά θα κρατηθώ..

Τα λέμεεε!

Χρονικά της κατάληψης pt.1

Καλημέρα σε όλους και καλό μήνα! Δεν ξέρω τι μ' έπιασε και γράφω μόνο μια φορά τη βδομάδα.. Μάλλον ή δεν θα έχω τι να γράψω ή δεν προλαβαίνω.
Ευτυχώς αυτή η βδομάδα πέρασε ευχάριστα και πολύ γρήγορα! Την Δευτέρα 29/10 παντού στο σχολείο ακουγόταν πως θα γίνει κατάληψη. Ψηφίσαμε την δεύτερη ώρα και έχασα το διαγώνισμα των Λατινικών!! Η κατάληψη "βγήκε" με πλειοψηφία και κρατάει μέχρι και την ώρα που γράφω και μπορεί να συνεχιστεί και την επόμενη βδομάδα. Τα αιτήματα αρκετά αμφισβητούμενα αλλά όλο το σχολείο ψηφίζει για να χάσει μάθημα και πραγμάτικα δεν μπορώ και δεν θέλω να τους αλλάξω μυαλά, όποτε... άστους! Η συμμετοχή είναι αυτό που με φοβίζει καθώς το βράδυ μέσα στο σχολείο μένουμε 3-4 άτομα και κρατάμε την κατάληψη. Με ψιλοπειράζει απ' την μία, μιας και θεωρώ τον εαυτό μου λίγο κορόιδο που δεν κοιμάμε στο ζεστό μου κρεβατάκι όπως οι άλλοι αλλα απ'την άλλη γουστάρω που είμαι όλο το βράδυ εκεί και ας κοιμάμε πάνω σε θρανία και ας κρυώνω και ας χάνω τον ρυθμό μου απ το διάβασμα και τον ύπνο... Μ' αρέσει!
Να σας πω επίσης πως δεν είμαι στο Συντονιστικό της κατάληψης και δεν έχω καμία οργανωτική ευθύνη.

Τελείωσε το τσάι μου και αρχίζω να πεινάω οπότε σας αφήνω..